Evanescence: Różnice pomiędzy wersjami
(Inspiracje, dyskografia) |
Znacznik: edytor wizualny |
||
| (Nie pokazano 154 wersji utworzonych przez 90 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{cytat|Evanescence skończyło się na [[Kill 'Em All]]!|[[Metalowcy|Znawca]] o Evanescence}} |
|||
[[Grafika:Goth2.jpg|thumb|right|200px|Wokalistka Evanescence myśląca jak powtórzyć jednosezonowy sukces]] |
|||
[[Plik:Evanescence Amy1.jpg|thumb|200px|Czujesz ten mhrok?]] |
|||
'''Evanescence''' – zespół pochodzący ze Stanów Zjednoczonych, grający przede wszystkim kinder rock; ubóstwiany przez niedojarzałe emocjonalnie, mhroczne dzieci. |
|||
'''Evanescence''' – zespół nu metalowy, znienawidzony przez [[tró]] [[Metalowcy|metali]]. Charakteryzuje się mrocznymi tekstami opowiadającymi o nieszczęśliwej miłości, depresji, miłości, głównie nieszczęśliwej, nienawiści i o nieszczęśliwej miłości. Jest zespołem, ale 99% słuchających tego nie wie, bo dla nich istnieje tylko przecudowna Amy Lee. |
|||
== Powstanie == |
|||
Znany z "Bring Me To Life", pioseneczki, z którą wszyscy kojarzą zespół. W 2003 roku puszczana była przez mało ambitne stacje radiowe, których poziom odpowiada poziomowi twórczości zespołu. |
|||
Zespół został stworzony przez Bena Moody'ego, który zobaczył śpiewającą Amy Lee, przy której pękła szyba. Postanowił stworzyć zespół. Zatrudnił jakiegoś gitarzystę i resztę, którzy nie umieli grać. Nazwa zespołu w języku angielskim oznacza zanikanie. Pomimo nazwy zespół niestety nie zniknął. |
|||
== |
== ''Dno'' == |
||
Fallen znaczy dno. To znaczy, że zespół upadł już z pierwszym albumem. Ten album został wydany w [[2003]] roku, wszystkie [[kindermetal|małolaty]] szalały za piosenką Bring Me To Life, opowiadającej o [[nekrofilia|nekrofilii]]. Schemat albumu jest typowy: występują [[mrok|mhrooczne]] [[pozer|tró psychodeliczne odgłosy]], Amy zaczyna wyć jakiś tekst o nieszczęśliwej miłości. Komputer zaczyna działać i imitować odgłosy gitar, Amy kończy wyć. Koniec piosenki, następna jest taka sama. Potem założyciel zespołu odszedł, gdyż jego kochanka, Amy Lee go rzuciła. Potem powstała smutna piosenka My Immortal, opowiadająca o… tak, tak, o nieszczęśliwej miłości. I zespół stał się sławny. |
|||
== ''The Open Tor'' == |
|||
Zespół początkowo próbował być tró, jednakże ze względu na to, że taka muzyka się nie sprzedawała, członkowie grupy postanowili pójść w kierunku nurtu emo. Emo ma do dziś silny wpływ ma twórczość grupy. Głównym tematem tekstów jest śmierć, samobójstwo oraz rozważania na temat beznadziejności życia, mające na celu wypranie mózgów mhrocznych trzynastek. Trzynastki są do tego stopnia zapatrzone w wokalistkę, że zaczynają uważać się za słuchaczy gotyku. W obecnej twórczości zespołu zauważalny jest również wpływ dokonań Piotra Rubika, próbującego nieudolnie stworzyć nowy podgatunek muzyki disco-polo, a mianowicie sacro-polo. |
|||
Album ma z założenia opowiadać o otwartym torze kolejowym, lecz tego nie robi, bo Amy woli wyć o nieszczęśliwej miłości. I tak powstał gorszy album, choć niczym nie różnił się od poprzedniego. Chociaż jest jedna różnica, tu nagrano aż 13 piosenek i wszystkie, bez wyjątku opowiadają o nieszczęśliwej miłości. |
|||
==Dyskografia== |
|||
2000 - Origin (czyt. "Próbowaliśmy być tró, ale i tak nie wyszło, nie zarobiliśmy na tym") |
|||
2003 - Fallen (czyt. "Zadziałamy na emocje dzieciaków muzyką łatwą do przyswojenia, dorzucimy kilka tesktów o krwi, depresji i zbijemy na tym fortunę") |
|||
2004 - Anywhere but Home (czyt. "To, co że nie umiem śpiewać, a wy grać, przerobimy to później trochę, a zresztą... dzieciaki kupią wszystko") |
|||
2006 - The Open Door (czyt. "Puścimy bajer, że niby płyta jest dojrzalsza, że nagrywaliśmy ją kilka lat, wy coś do jutra wymyślcie, ja się napiję i napiszę teksty w kilka godzin, okay?") |
|||
==Skład== |
|||
* '''[[Amy Lee]]''' – wokal, piano |
|||
* '''[[Terry Balsamo]]''' – tak jakby gitara; |
|||
* '''[[Troy McLawhorn]]''' – tak jakby druga gitara; |
|||
* '''[[Tim McCord]]''' – tak jakby gitara basowa; |
|||
* '''[[Will Hunt]]''' – perkusja, głównie głaskanie talerzy. |
|||
{{stubmuz}} |
|||
[[Kategoria:Amerykańskie zespoły]] |
[[Kategoria:Amerykańskie zespoły]] |
||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Zespoły metalowe]] |
|||
[[el:Evanescence]] |
|||
[[en:Evanescence]] |
[[en:Evanescence]] |
||
[[es:Evanescence]] |
|||
[[fr:Evanescence]] |
|||
[[it:Evanescence]] |
[[it:Evanescence]] |
||
[[pt:Evanescence]] |
[[pt:Evanescence]] |
||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 14:30, 15 kwi 2021
Evanescence skończyło się na Kill 'Em All!
- Znawca o Evanescence
Evanescence – zespół nu metalowy, znienawidzony przez tró metali. Charakteryzuje się mrocznymi tekstami opowiadającymi o nieszczęśliwej miłości, depresji, miłości, głównie nieszczęśliwej, nienawiści i o nieszczęśliwej miłości. Jest zespołem, ale 99% słuchających tego nie wie, bo dla nich istnieje tylko przecudowna Amy Lee.
Powstanie[edytuj • edytuj kod]
Zespół został stworzony przez Bena Moody'ego, który zobaczył śpiewającą Amy Lee, przy której pękła szyba. Postanowił stworzyć zespół. Zatrudnił jakiegoś gitarzystę i resztę, którzy nie umieli grać. Nazwa zespołu w języku angielskim oznacza zanikanie. Pomimo nazwy zespół niestety nie zniknął.
Dno[edytuj • edytuj kod]
Fallen znaczy dno. To znaczy, że zespół upadł już z pierwszym albumem. Ten album został wydany w 2003 roku, wszystkie małolaty szalały za piosenką Bring Me To Life, opowiadającej o nekrofilii. Schemat albumu jest typowy: występują mhrooczne tró psychodeliczne odgłosy, Amy zaczyna wyć jakiś tekst o nieszczęśliwej miłości. Komputer zaczyna działać i imitować odgłosy gitar, Amy kończy wyć. Koniec piosenki, następna jest taka sama. Potem założyciel zespołu odszedł, gdyż jego kochanka, Amy Lee go rzuciła. Potem powstała smutna piosenka My Immortal, opowiadająca o… tak, tak, o nieszczęśliwej miłości. I zespół stał się sławny.
The Open Tor[edytuj • edytuj kod]
Album ma z założenia opowiadać o otwartym torze kolejowym, lecz tego nie robi, bo Amy woli wyć o nieszczęśliwej miłości. I tak powstał gorszy album, choć niczym nie różnił się od poprzedniego. Chociaż jest jedna różnica, tu nagrano aż 13 piosenek i wszystkie, bez wyjątku opowiadają o nieszczęśliwej miłości.
