Robert Biedroń: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Cerber. Autor wycofanej wersji to Niedźwiadek78.)
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 83.20.181.169; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Kalejdoskop.)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 121 wersji utworzonych przez 75 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|posła|imię|Robert}}
{{redakcja|struktura, czyszczenie, usunięcie bełkotu}}
'''Robert Biedroń''' (zwany też ''Robertem Naczelnym'', ur. [[13 kwietnia]] [[1976]] w [[Rymanów|Rymanowie]]) – wódz, wojownik, męczennik. Dawniej [[gej]]owski poseł na sejm VII kadencji z [[Ruch Palikota|Ruchu Palikota]] i prezydent [[Słupsk]]a, a dziś nadzieja lewicy. Przez [[TVN]] okrzyknięty [[Emmanuel Macron|Emmanuelem Macronem]], który doprowadzi do zamieszek i spadku poziomu życia po podwyżce akcyzy na [[paliwo]]. Lider partii [[Wiosna (partia polityczna)|Wiosna]].


== Światopogląd ==
[[Grafika:Biedroń3.jpg|thumb|right|200px|Biedroń podczas narady wojennej z chłopakami]]{{cytaty}}
Biedroń to obdarzony niezwykłą charyzmą, niezmordowany bojownik o lepsze życie i wolność dla narodu homoseksualnego (jego zdaniem wybranego). Uczestnik wielu kampanii, kawaler wielu orderów. Przyjaciel [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]], któremu nigdy nie szczędził ciepłych słów, z którym zawsze przyjacielsko dyskutował, i do którego zawsze zwracał się z respektem (będąc w [[Kielce|Kielcach]] stwierdził nawet, że oprócz żłobków chce budować kościoły).
'''Robert Biedroń''' (ur. [[13 kwietnia]] [[1976]] w [[Krosno|Krośnie]]) –
wódz, wojownik i męczennik gejowski. Obdarzony niezwykłą charyzmą niezmordowany bojownik o lepsze życie i wolnośc dla narodu gejowego (jego zdaniem wybranego).
Uczestnik wielu kampani, kawaler wielu orderów.
Laureat Tęczowego Lauru - nagrody przyznawanej za szerzenie idei tolerancji.
Kawaler Krzyża Żelaznego ze złotymi liśćmi dębu. To prestiżowe odznaczenie Bierdóń otrzymał od neofaszystowskiej młodzieżowej organizacji niemieckiej [[Panzer Kiel]], rok później ta sama organizacja nadała Biedroniowi tytuł "Białego Wojownika". Początkowo Biedroń związany był z elitarną organizacją gejowską [[Lambda]] Olsztyn, później działał w GOB-ie (Gejowskiej Organizacji Bojowej). W 1999 roku Biedroń ogłosił powstanie Gejowskiego Legionu im. Hermanna Göringa, była to paramilitarna organizacja stworzony przy wielkiem nakładzie finansowym (zakup nowoczesnej broni). Organizacja ta została jednak w Polsce uznana za działającą nielegalnie niezwykle niebezpieczną grupe przestępczą o charakterze zbrojnym i w krótce rozbita.
W 2001 roku wobec planowanej przez [[USA]] akcji wojskowej w [[Irak]]u Biedroń wyjechał do tego kraju by walczyć z siłami inwazyjnymi. W walkach o [[Bagdad]] dowodził Fedainami Saddama. Zginął w koncowym okresie kampanii irackiej trafiony pociskiem czołgowym 150mm. Świadkowie twierdzili iż Biedroń został dosłownie rozerwny a jego szczątki odnajdowano poźniej na ogromnej przestrzeni. Po obaleniu Saddama i zajęciu kraju przez siły [[USA]] Biedroń zdecydowanie odciął się od obalonego reżimu twierdząc jednocześnie że "obalenie irackiego reżimu i zajęcie kraju przez siły służące demokracji to pierwsza od wielu lat okazja do stworzenia suwerennego państwa gejowskiego co stanowiło by urealnienie wielowiekowych dążeń i marzeń narodu gejowskiego o własnym państwie" . Niedługo potem Biedroń i grupa gejów z Polski, Czech i Holandii proklamowała powstanie Gejowskiej Republiki nad Eufratem. Państwo nie zostało jednak uznane na świecie wobec czego Biedroń i jego towarzysze przeszli do podziemia. Zwalczani zarówno przez [[USA]] jak i islamistów , geje nie byli w stanie utrzymać sie nad [[Eufrat]]em i w krótce skapitulowali. Ostatnim rozdziałem "gejowskiej wojny o niepodległość" była słynna bitwa pod [[Tikrit]]em. Przeszła ona do histori i z miejsca stała się gejowską epopeą narodową, doszło bowiem wówczas do bezprecedensowej w historii ludzkości frontalnej szarży gejowskiej lekkiej kawalerii na pozycje amerykańskich czołgów M1 [[Abrams]]. Zdarzenie to było opiewane w literaturze gejowskiej jako przykład nadludkiego, niepojętego wprost heroizmu i choć atak ten (który przeszedł do historii jako słynna "szarża lekkiej brygady") zakończył się całkowitą katastrofą (zginęli wszyscy gejowscy kawależyści nie zadawszy jednocześnie żadnych strat przeciwnikowi) uznano go za przykład największego poświęcenia sprawie gejowskiego narodu. Jak pisano wówczas - "dla Biedronia miłość do ojczyzny i gejowego narodu okazała się silniejsza niźli śmierć" Biedroń osobiście poprowadził szarże i zginął w jej początkowej fazie, w ciągu nastepnych 2 minut wszscy pozostali gejowscy ułani położyli głowy.


== Biografia ==
"Taki był koniec tego gejowego rycerza i herosa który na przekór brutalnej prymitywnej sile gejową potęge budować chciał" - napisała w swojej książce [[Izabela Jaruga Nowacka]].
W wyborach do [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu]] 2005 doznał katastrofalnej klęski, uzyskując 0,22% głosów oddanych w okręgu warszawskim. Po tej klęsce Biedroń się nie otrząsnął, ale jak to bywa z niektórymi politykami (patrz: [[Włodzimierz Cimoszewicz]], [[Jerzy Buzek]]) – zaplanował comeback. Zaskoczył wszystkich, gdyż udało mu się odnieść sukces.


W [[2011]] roku Robert Biedroń dostał się do parlamentu jako poseł VII kadencji. Startował z Ruchu Palikota. Jest pierwszym posłem, który otwarcie deklaruje swoją mniejszość seksualną. Przestało mu się podobać, gdy uświadomił sobie, że największą gwiazdą po Palikocie jest [[Anna Grodzka]].
Przez długi okres [[USA]] odmawiało udzielenia jakichkolwiek informacji o losach Biedronia, ostatecznie pod naciskiem opini publicznej i skandynawskich organizacji neofaszystowskich stwierdzono jedynie krótko "Pagip" (rosyjskie "poległ", "zginął").


W [[2014]] roku został prezydentem Słupska, gdyż w rodzinnym Rymanowie nie miałby szans. Udało mu się to mimo faktu, że lokalny ruch LGBT poparł jego przeciwnika.
Po wojnie Biedroń powrócił do [[Polska|Polski]], w roku 2005 wystartował z listy [[SLD|Sojuszu Lewicy Dupokratycznej]] w wyborach do [[Sejm]]u doznając jednak katastrofalnej klęski. Uzyskał 0,22% głosów oddanych w okręgu warszawskim. Po tej klęsce Biedroń już sie nie otrząsnął.


== Hobby Roberta B. ==
{{przypisy}}
Pasją Roberta są podróże finansowane z pieniędzy podatników. Głównym celem podróży są oczywiście konferencje środowisk LGBT, na których może zawierać nowe znajomości. Uwielbia też korzystać z dobrodziejstw najbardziej luksusowych hoteli, takich jak SPA, dzięki temu mimo zaawansowanego wieku wygląda bardzo atrakcyjnie, a wręcz ponętnie.
<BR clear=all>


== Zobacz też ==
[[Kategoria:Polscy politycy|Biedroń, Robert]]
{{cytaty}}
* [[Anna Grodzka]]
* [[Janusz Palikot]]
* [[Słupsk]]

{{stopka}}
{{DEFAULTSORT:Biedroń, Robert}}
[[Kategoria:Politycy Ruchu Palikota]]
[[Kategoria:Słupsk]]

Aktualna wersja na dzień 18:24, 9 sie 2024

Robert Biedroń (zwany też Robertem Naczelnym, ur. 13 kwietnia 1976 w Rymanowie) – wódz, wojownik, męczennik. Dawniej gejowski poseł na sejm VII kadencji z Ruchu Palikota i prezydent Słupska, a dziś nadzieja lewicy. Przez TVN okrzyknięty Emmanuelem Macronem, który doprowadzi do zamieszek i spadku poziomu życia po podwyżce akcyzy na paliwo. Lider partii Wiosna.

Światopogląd[edytuj • edytuj kod]

Biedroń to obdarzony niezwykłą charyzmą, niezmordowany bojownik o lepsze życie i wolność dla narodu homoseksualnego (jego zdaniem wybranego). Uczestnik wielu kampanii, kawaler wielu orderów. Przyjaciel Kościoła katolickiego, któremu nigdy nie szczędził ciepłych słów, z którym zawsze przyjacielsko dyskutował, i do którego zawsze zwracał się z respektem (będąc w Kielcach stwierdził nawet, że oprócz żłobków chce budować kościoły).

Biografia[edytuj • edytuj kod]

W wyborach do Sejmu 2005 doznał katastrofalnej klęski, uzyskując 0,22% głosów oddanych w okręgu warszawskim. Po tej klęsce Biedroń się nie otrząsnął, ale jak to bywa z niektórymi politykami (patrz: Włodzimierz Cimoszewicz, Jerzy Buzek) – zaplanował comeback. Zaskoczył wszystkich, gdyż udało mu się odnieść sukces.

W 2011 roku Robert Biedroń dostał się do parlamentu jako poseł VII kadencji. Startował z Ruchu Palikota. Jest pierwszym posłem, który otwarcie deklaruje swoją mniejszość seksualną. Przestało mu się podobać, gdy uświadomił sobie, że największą gwiazdą po Palikocie jest Anna Grodzka.

W 2014 roku został prezydentem Słupska, gdyż w rodzinnym Rymanowie nie miałby szans. Udało mu się to mimo faktu, że lokalny ruch LGBT poparł jego przeciwnika.

Hobby Roberta B.[edytuj • edytuj kod]

Pasją Roberta są podróże finansowane z pieniędzy podatników. Głównym celem podróży są oczywiście konferencje środowisk LGBT, na których może zawierać nowe znajomości. Uwielbia też korzystać z dobrodziejstw najbardziej luksusowych hoteli, takich jak SPA, dzięki temu mimo zaawansowanego wieku wygląda bardzo atrakcyjnie, a wręcz ponętnie.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Noncytaty
Zobacz cytaty: