Pleonazm

Pleonazm (z łac. szczotka do butów) – wyrażenie słowne złożone ze słów i masła maślanego. Charakteryzuje się tym, że powtarzają się w nim powtarzające się słowa o takim samym lub identycznym znaczeniu, przez co czytający go czytelnik musi tracić cenne sekundy czasu na czytanie czytanego tekstu, który można by treściwie streścić, streszczając go w jednym krótkim i treściwym zdaniu.

Jak rozpoznać?

Jeśli czytając zdanie złożone ze słów, dostajesz kurwicy z powodu nieskładnych i nielogicznych językowych konstrukcji gramatycznych, to prawdopodobnie czytasz pleonazm lub głupie przemówienie Donalda Tuska.

Przykłady

• Godzina czasu (po co dodawać „czasu”?).
• Cofnięcie się do tyłu (a umiesz się cofać do przodu?).
• Głupia blondynka (bo po co dodawać, że głupia?).
• Spadać w dół (a umiesz spadać w górę?)
• Kopnij to nogą! (a potrafisz kopać ręką?)
• Penis męski (żeńskich penisów nie ma)
• Pierwszy prototyp (prototyp sam w sobie jest pierwszy)
• Pierwszy nokaut (nokaut kończy walkę i jest tylko jeden)
• Fakt autentyczny (fakt jest z natury prawdziwy)
• Podnieś to do góry! (a da się podnieść w dół albo w bok?)
• Nałogowy alkoholik (alkoholik już jest uzależniony)
• Homoseksualny gej (a czy geje są heteroseksualni?)
• Gorący płomień (płomień przecież jest gorący)
• Zaciśnięta pięść (bo pięść nie jest zaciśnięta?)
• Brzydka Niemka (skoro Niemka, to po co dodawać, że brzydka?)

Kto tego używa?

Politycy, którzy chcą, aby ich wypowiedzi brzmiały mądrze – osiągają oni efekt odbiegający i odwrotny do zamierzonego. Ponadto początkujący nowi Nonsensopedyści, starający się za wszelką cenę wydłużyć artykuł.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.