Koc

Nie być zimno teraz

Komentarze jaskiniowców po użyciu protoplasty koca

Szablon:Tprzedmiot wykonany z niezidentyfikowanego materiału (dawniej wełny), służący do utrzymywania temperatury ciała na poziomie umożliwiającym podtrzymywanie procesów życiowych.

Geneza

Historia koca sięga epoki lodowcowej. Jaskiniowcom nagle z jakiegoś niewyjaśnionego powodu (może przez ten lód), ich własna skóra przestała starczać za źródło ciepła. W skrajnej desperacji, znaleźli więc chudego mamuta, zajebali go kawałkami kamienia i wcisnęli mu się pod brzuch. Pierwszy raz zaznali wtedy takiego ciepła. Wkrótce cała wioska skupiła się wokół martwego zwierzęcia, i żyliby pewnie tak do dziś, gdyby nie fakt, że martwe zwierzęta szybko się psują i gniją. Dlatego też zostali zmuszeni do pocięcia mamuta na kawałki, i rozpoczęcia szczegółowych badań. Jak się okazało po ekspertyzie rzeczoznawcy, sama sierść z mamuta jest złym przewodnikiem ciepła i dobrze zatrzymuje ciepło. Tak rozpoczęła się era koców.

To jest tylko zalążek artykułu o jakimś przedmiocie. Jeśli nie boisz się tego dotknąć – rozbuduj go (artykuł, nie przedmiot).