Call of Duty

Call of Duty (czyt. Kol of djuty lub bardziej stanozjednoczońsko: kołlo djudi) – gra komputerowa, w wolnym tłumaczeniu oznacza rozmowę telefoniczną opłaty celnej. Głównym zadaniem w grze jest, jak sama nazwa wskazuje, celowanie przeplatane dialogami opłacane częstą utratą życia. Fabuła gry osadzona jest w realiach drugiej wojny światowej i przekonuje graczy, że wojny są hałaśliwe i umiera się tylko na chwilę. Dodatkowo w przypadku odniesienia ran wystarczy znaleźć jedną z wielu apteczek dziko rosnących na polach bitew i nadepnąć na nią, by rany się zagoiły. Grę cechuje wiele zastosowań dla Dzieci Neostrady: szybka opcja respawn'u (czyt. odradzania się), opcja rozmawiania (poprzez konsole) i zatruwania życia innym graczom poprzez zadawanie pytań oraz możliwość gry bez ograniczeń (grać można z każdym, na każdym serwerze można zajmować niepotrzebnie slota).

Uzależnienie

Możesz czuć się uzależniony gdy:

• Widząc kogoś siedzącego w ostatnim rzędzie ławek, krzyczysz "kamper!"
• Przeszedłszy do klasy przed nauczycielem, czujesz nieodpartą potrzebę pozostawienia miny claymore.
• Nie wystawiasz nosa z pod ławki, obawiając się kolejnego fraga, który popsuje twoje statystyki.
• Po 3 piątkach w szkolę, odczuwasz potrzebę wezwania rozpoznania UAV, po pięciu nalotu, a po siedmiu helikoptera.
• Po długim pisaniu długopisem, stwierdziłeś że skończyłeś wyzwanie eksperta dla niego i zastanawiasz się czy można doczepić do niego celownik ACOG.
• Po otrzymaniu koła z jakiegoś przedmiotu, stwierdzasz że serwer twojego nauczyciela jest "lamerski i zaraz się z niego logniesz", po czym uciekasz z klasy.
• Widząc lepszy długopis na ziemi, odczuwasz potrzebę naciśnięcia klawisza "F" i natychmiastowej zmiany.
• Wyzywasz nauczyciela od "hackerów" - gdy ten zauważy schowaną ściągę, twierdzisz że miał wallhacka, a gdy wypatrzy cię w ostatniej ławce, to znaczy ma aimbota. Niezwłocznie informujesz go o reporcie do Punkbustera i banie na 2 minuty.
• Wyzywasz go także od laggerów i twierdzisz że przed jego przyjściem twój ping był mniejszy, po czym każesz nauczycielowi "wypierdalac".
• Przed odpowiedzią na pytanie nauczyciela, zastanawiasz się czy ekonomicznej byłoby strzelić w niego z Desert Eagle'a czy może zarżnąć nożem.
• Podczas gry w piłkę nożną, rzucasz się w drużynę przeciwną, wiedząc że masz dodatek Męczennik, a po twoim dedzie wypadnie z ciebie granat.
• Wmawiasz nauczycielowi, że ergonomiczniej od zapalenia światła nad tablicą, byłoby założenie noktowizora.
• Wmawiasz nauczycielowi, że masz już "55 lvl" i jesteś jego "pszełorzonym" i ma się ciebie słuchać
• Gdy idziesz po ulicy i widzisz grupkę ludzi, zastanawiasz się, czy ergonomiczniej byłoby wystrzelać ich z Thompsona, gdy też rzucić granat.
• Gdy widzisz duże okno, zastanawiasz się, dlaczego nie postawiona tam MG42.
• Gdy widzisz kogoś ubranego na ciemno zielono, z czymś czarnym na głowie, krzyczysz: "Szwab"!
• Gdy stoisz przy tablicy i odpowiadasz z Matmy, zamiast przyłożyć linijkę do tablicy, przykładasz ją do biodra, odwracasz się w kierunku nauczyciela i krzyczysz: "Jaki c**j, że nie ma celownika?!"
• Zanim wejdziesz do jakiegokolwiek budynku, szukasz tylnego wejścia i odczuwasz pilną potrzebę położenia zasłony dymnej.
• Zanim wejdziesz do pomieszczenia, odczuwasz pilną potrzebę rzucenia tam granatu. Tak na wszelki wypadek.
• Gdy widzisz płotek, skaczesz po nim jak idiota, bo chcesz sprawdzić, czy Twórcy pozwolili graczowi przez niego przeskoczyć, czy też jest tam niewidzialna ściana.
• Gdy widzisz drzewo, odczuwasz pilną potrzebę rzucenia w nie koktajlem Mołotowa, bo chcesz sprawdzić, czy można je spalić, czy twórcy o tym zapomnieli.

Zobacz też

• Noob w CoD II