Mando Diao

Mando Diao- szwedzka grupa indie rockowo-post punkowo-folkowo-niewiadomoco. Powstała w 1995 roku, gdy z zespołu o jakże 'chwytliwej' nazwie Butler, odeszło 2 facetów- Gustaf 'Seksowny Pieprzyk' Norén i Björn 'Owłosiona Klata' Dixgård.

Nazwa

Przyśniła się Owłosionej Klacie po jakieś burzliwej nocy. Nie znaczy nic.

Członkowie zespołu

Gustaf Norén-(188 cm, w nowej fryzurze z jakieś 185, ale jak umeje włosy to 190 napewno!) śpiewanie "jejeje", brzdąkanie na gitarze bez ładu i składu. Został wybrany najseksowniejszym Szwedem, ale jak sam powiedział:"jest to ujma dla tej nagrody", ku wielkiej rozpaczy 50 % populacji szwedzkich i niemieckich nastolatek (druga połowa kocha sie w Björnie) ma żonę Pernillę i i syna Josepha. Posiada dwóch braci- Carla i Victora (czytaj: Carluś i Victuś) do których sie nie przyznaje. I dobrze.

Björn Dixgård-(181 cm [po kuracji hormonalnej]) wycie, dzikie okrzyki rodem z sypialni, udawanie, że umie grać na gitarze. Żona- pseudo aktorka, która wygląda jak stara, zmęczona życiem, zaniedbana nauczycielka... no i jest 7 lat starsza. Zdrajca krwi, zrobił sobie solo tour! Pchi! Jego przezwisko to Piernik.

Carl-Johan Fogelklou- gitara basowa. Jako jedyny zachowuje resztki przyzwoitości i nie zdejmuje koszulki na koncercie. Chłopak za mało jadł nie urósł- 167 cm wzrostu.

Samuel Giers- (179 cm, jedyny człowiek, który waży więcej niż ma wzrostu) perkusja, typowe dziecko słońca, jak kto woli szczęścia.

Mats Björke- (wzrost nie jest dokładnie określony, on wciąż dojrzewa...) keyboard (od 2004)

Płyty

Bring 'Em In (2002)

Hurricane Bar (2004)

Ode To Ochrasy (2006)

Never Seen the Light of Day (2007)

Teledyski

"Mr Moon" (2002)- jakiś facet coś pierdoli, a potem obraz przechodzi na Björna i pokazuje sie jakaś mapa i na niej jakieś kółeczka i są oczywiście wszędzie tylko nie w Polsce!

"The Band" (2002)- grają na gitarkach w przykrótkich czarnych spodenkach i długich białych skarpetkach.

"Sheepdog" (2003)- Gustaf ciągle krzyczy JEJEJE! JEJEJE!!! Chodzi po mieście i pisze po ścianach.

"Paralyzed" (2003)- Gustaf wydaje dziwne dźwięki.

"Clean Town" (2004)- Gustaf pluje w kamerę.

"God Knows" (2004)- Björn leży na łóżku, gdy Gustaf siedzi przy stole.

"Down In The Past" (2005)- Björn stoi.

"You Can't Steal My Love" (2005)- Gustaf śpiewa "Hani aj low juuu..."- dziewczyny mdleją.

"Long Before Rock 'n' Roll" (2006)- Björn siedzi na budynku, ale spada Gustaf.

"Good Morning, Herr Horst" (2006)- pijaczyna sobie tańczy.

"Tv & Me" (2006)- Gustaf rozgniata papierosa... jak on może!

"The Wildfire (If it was true)"- wszyscy jadą samochodem.

"Ochrasy" (2007)- Björn śpiewa, jelonek sobie biega, a może to był łoś...

"If I don't live today, then I might be here tomorrow" (2007)- jakaś kreskówka.

"Never seen the light of day" (2007)- mięcho wisi.

"Trine on fire"(2008)- Gustaf ucieka, a na koniec Björn i CJ go zabijają.