Kościół katolicki

Kościół (gr. ekklesia - "społeczność/zgromadzenie wywołanych" lub dosł. staropol. "zwołanie") - w teologii chrześcijańskiej - wspólnota wiernych założona przez Jezusa Chrystusa. Potocznie w tym znaczeniu jest to ogół wierzących w Chrystusa, określający się jako lud Boży, połączony wspólnotą wiary i sakramentów (głównie chrztu) (tudzież określone wyznanie chrześcijańskie lub chrześcijanie zamieszkujący określony teren). Zajmuje się nią gałąź teologii - eklezjologia.

Kościół powszechny i Kościoły lokalne

Wyróżnia się dwa teologiczne znaczenia wyrazu Kościół: Kościół powszechny i Kościół lokalny (partykularny). Kościół powszechny to uniwersalne zgromadzenie wszystkich żyjących i zmarłych chrześcijan, którego Głową jest Jezus Chrystus. Kościół lokalny to wspólnota chrześcijan na ograniczonym terenie (w starożytności na terenie jednego miasta) zarządzana przez radę starszych (kolegium prezbiterów/prezbiterium) lub/i biskupa. Kościoły lokalne wchodzą w skład Kościoła powszechnego i uobecniają go na swoim terenie.

W Kościele katolickim odpowiednikiem kościoła lokalnego jest diecezja, a w kościołach kongregacjonalistycznych, prezbiteriańskich i ewangelicznych (ewangeliczno-baptystycznych) - zbór/kongregacja.

Inne użycia wyrazu Kościół

Nazwy Kościół używa się także w odniesieniu do chrześcijańskiego związku wyznaniowego, jako organizacji ludzkiej, posiadającej własny ustrój, organy władzy, doktrynę i liturgię; np. Kościół Katolicki Obrządku Łacińskiego w RP, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP, Kościół Zielonoświątkowy w RP. Synonimami takiego rozumienia wyrazu Kościół są terminy: związek wyznaniowy, związek religijny, wyznanie religijne i denominacja.