Ignorancja: Różnice pomiędzy wersjami
(EK) |
(Zgadnij, kto to? :3) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{wEdycji}} |
|||
{{ek|Może i jestem ignorantem, ale EK musi być.}} |
|||
{{t}} zdrowy objaw funkcjonowania w świecie, dzięki któremu jednostki osiągają wewnętrzny spokój. |
|||
Nie znasz znaczenia tego slowa?! Ty ignorancie! |
|||
== Dzieciństwo == |
|||
Wszystko zaczyna się już w [[Rodzina|domu rodzinnym]] oraz jego otoczeniu. Dzięki temu, że osoba małoletnia ma ograniczone zdolności poruszania się, jej uwaga skupiana jest wyłącznie na sprawach tzw. [[Ognisko domowe|gniazda]] a co za tym idzie, nie rozprasza się ona nieistotnymi informacjami. Również gdy dziecko zaczyna naukę, jego rozbiegane – o ile jeszcze są – myśli są uporządkowywane i kierowane wyłącznie na rzeczy przydatne w obliczu poruszającej niebo i ziemię kartkówki czy w przypadku sprawdzianu, od którego zależy szczęście i zdrowie domowego pupilka. Szczególny przykład powyższego schematu widać [[liceum ogólnokształcące|w szkole średniej]], gdy przyszły abiturient odrzuca treści, o których wie, że nie zostanie o nie zapytany na [[Matura|maturze]]... |
|||
== Dojrzewanie == |
|||
...do tego jednak wcale nie musi dojść! Czasami osoba małoletnia jest tak bardzo przywiązana do swojego domowego ogniska i jego sąsiedztwa, że to szkoła jako całość stanowi obiekt zbędny i zostaje porzucona na etapie gimnazjum. W końcu zakupy nie zrobią się same, a ukochany zwierzak i jego słodka mordka są ważniejsze od ludzkich zagadnień i problemów. Jedyne, co mu jest potrzebne, to kącik do spania, czysta woda oraz garstka żarcia. Dlaczego z ludźmi miałoby być inaczej? |
|||
[[Kategoria:Psychologia|Ignorancja]] |
|||
Wersja z 09:13, 11 lis 2011
 |
Ten artykuł jest w edycji i kogoś właśnie osłabiło w trakcie jego pisania. Aby go nie dobić, poczekaj aż wytrzeźwieje i dokończy swoją twórczość. Jeżeli trwałoby to zbyt długo, skontaktuj się z administratorem. |
Szablon:T zdrowy objaw funkcjonowania w świecie, dzięki któremu jednostki osiągają wewnętrzny spokój.
Dzieciństwo
Wszystko zaczyna się już w domu rodzinnym oraz jego otoczeniu. Dzięki temu, że osoba małoletnia ma ograniczone zdolności poruszania się, jej uwaga skupiana jest wyłącznie na sprawach tzw. gniazda a co za tym idzie, nie rozprasza się ona nieistotnymi informacjami. Również gdy dziecko zaczyna naukę, jego rozbiegane – o ile jeszcze są – myśli są uporządkowywane i kierowane wyłącznie na rzeczy przydatne w obliczu poruszającej niebo i ziemię kartkówki czy w przypadku sprawdzianu, od którego zależy szczęście i zdrowie domowego pupilka. Szczególny przykład powyższego schematu widać w szkole średniej, gdy przyszły abiturient odrzuca treści, o których wie, że nie zostanie o nie zapytany na maturze...
Dojrzewanie
...do tego jednak wcale nie musi dojść! Czasami osoba małoletnia jest tak bardzo przywiązana do swojego domowego ogniska i jego sąsiedztwa, że to szkoła jako całość stanowi obiekt zbędny i zostaje porzucona na etapie gimnazjum. W końcu zakupy nie zrobią się same, a ukochany zwierzak i jego słodka mordka są ważniejsze od ludzkich zagadnień i problemów. Jedyne, co mu jest potrzebne, to kącik do spania, czysta woda oraz garstka żarcia. Dlaczego z ludźmi miałoby być inaczej?
