Trudne słowo: Różnice pomiędzy wersjami
M (Wykładowca zamiast nauczyciela; +1 do stylu ;)) |
M (poprawione ") |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
== Nieznajomość znaczenia == |
== Nieznajomość znaczenia == |
||
Młodzież uważa za modne używanie trudnych słów. Niestety, najczęściej nie znają ich znaczenia. Dlatego w [[szkoła|szkole]] często słyszy się teksty typu: ''Czuję się tak ekwilybrystycznie!'', ''Dlaczego jesteś tak diakrytyczny? |
Młodzież uważa za modne używanie trudnych słów. Niestety, najczęściej nie znają ich znaczenia. Dlatego w [[szkoła|szkole]] często słyszy się teksty typu: ''Czuję się tak ekwilybrystycznie!'', ''Dlaczego jesteś tak diakrytyczny?'' czy ''Twoje infantylne zachowanie nie obliguje mnie do dalszej konwersacji z twoją osobą''. Jeżeli w wypowiedzi pisemnej jest zbyt wiele takich słów, najczęściej nie wiadomo, od której strony zacząć czytać. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 12:10, 17 gru 2009
Paradoksalnie i empirycznie, parekselans.
- Motorniczy Karol Krawczyk
Zielony to metafora, trudne słowo (...), a pomarańczowy to alegoria, jeszcze trudniejsze słowo (...)
- Ci od reklam Plusa o trudnych słowach
Trudne słowo – wyraz często używany przez wykładowców, ludzi w okularach i pijanych studentów. Właściwie nie ma większego znaczenia. Służy jedynie do popisówy i uzupełniania niewygodnych miejsc podczas robienia krzyżówek. Amplifikując zbłąkinie rykoświstąkałe, można skonkludować wszelką personifikację inkoherencyjną.
Nieznajomość znaczenia
Młodzież uważa za modne używanie trudnych słów. Niestety, najczęściej nie znają ich znaczenia. Dlatego w szkole często słyszy się teksty typu: Czuję się tak ekwilybrystycznie!, Dlaczego jesteś tak diakrytyczny? czy Twoje infantylne zachowanie nie obliguje mnie do dalszej konwersacji z twoją osobą. Jeżeli w wypowiedzi pisemnej jest zbyt wiele takich słów, najczęściej nie wiadomo, od której strony zacząć czytać.