Wodzionka: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Del Pacino (dyskusja • edycje) M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Po dziabągu. Ofiarą rewertu jest 83.8.159.176.) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Smakosze kuchni śląskiej twierdzą, że tylko na Śląsku można osiągnąć idealny smak wodzionki, dzięki ogromnej zawartości (niespotykanej na całym świecie) w tamtejszej wodzie wodociągowej metali ciężkich i stężeniu chloru około 90%, które nadają wodzionce charakterystyczny dla niej posmak zardzewiałej miednicy. |
Smakosze kuchni śląskiej twierdzą, że tylko na Śląsku można osiągnąć idealny smak wodzionki, dzięki ogromnej zawartości (niespotykanej na całym świecie) w tamtejszej wodzie wodociągowej metali ciężkich i stężeniu chloru około 90%, które nadają wodzionce charakterystyczny dla niej posmak zardzewiałej miednicy. |
||
Potrawa zyskała popularność dzięki ślunskim chłopokom, którzy śpiewali instrukcję obsługi. |
Potrawa zyskała popularność dzięki ślunskim chłopokom, którzy śpiewali instrukcję obsługi. |
||
{{stubkuch}} |
{{stubkuch}} |
||
Wersja z 16:05, 5 lis 2010
Provided ID could not be validated.
Wodzionka – zupa, której składnikami są skamieniały chleb (najlepiej z okresu epipaleolitu), czosnek w proporcjach 3kg/litr zupy, kostka smalcu i wrzątek. Potrawa ta jest specyficzna dla regionu śląskiego.
Smakosze kuchni śląskiej twierdzą, że tylko na Śląsku można osiągnąć idealny smak wodzionki, dzięki ogromnej zawartości (niespotykanej na całym świecie) w tamtejszej wodzie wodociągowej metali ciężkich i stężeniu chloru około 90%, które nadają wodzionce charakterystyczny dla niej posmak zardzewiałej miednicy.
Potrawa zyskała popularność dzięki ślunskim chłopokom, którzy śpiewali instrukcję obsługi.
