Zazdrość

Zazdrość także: zawiść - zdrowa cecha, cechująca osobniki zdrowe (moralnie).

Zawiść prowadzi ludzkość jasną i prostą drogą postępu ku świetlanym celom. Bez zawiści nie byłoby nienawiści. A to (jak wynika z wieloletnich badań praktycznych) mogłoby by być już naprawdę niezwykle groźne i wielce szkodliwe społecznie.

Zazdrość w świetle badań naukowych

Według badań prof. Antoniego Kłodka osobnicy cechujący się małym poziomem zazdrości są miałcy, mdli i nijacy tacy; w ogóle niezdolni do walki o swój byt i szczęście swoich najbliższych. Dr. Wincenty Byczek w swoim wiekopomnym dziele "Seks a zazdrość" dodaje, że ludzie zazdrośni tworzą związki, być może mniej udane niż związki tych osób co są tej cechy pozbawieni, lecz niezwykle barwne, widoczne i interesujące w odbiorze, zwłaszcza z punktu widzenia ich sąsiadów. Tworzy to dobry klimat do obopólnych rozmów, licznych dyskusji i wymiany opinii, bo jak wiadomo z autopsji, sąsiad, który nie wtrąci swoich "trzech groszy" w kwestii pożycia małżeńskiego znanej mu rodziny źle się czuje i może to potem ciężko odchorować.

Rozpatrując problem szerzej można stwierdzić, że zazdrość wpływa pozytywnie w kwestii nawiązywania bliskich znajomości i szczerych, spontanicznych kontaktów międzysąsiedzkich (i ogólnoludzkich). Wprawdzie czasami są one zbyt bliskie i zbyt bezpośrednie (czasami może dochodzić wręcz do tzw. rękoczynów, na co krytycznie zwraca uwagę znany angielski badacz zagadnienia John Kovalski) ale to już są drobne szczegóły, które nie mogą deprecjonować ogólnych pozytywnych i głęboko humanistycznych wartości płynących ze zdrowej, szczerej zazdrości.