Andrzej Strejlau: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Naprawa linków)
M
Linia 5: Linia 5:
{{cytat|Bądź co bądź...|Czwarte ulubione powiedzenie}}
{{cytat|Bądź co bądź...|Czwarte ulubione powiedzenie}}


'''Andrzej Strejlau''' (właśc. '''Pan Czaszka''', '''Strejlau, ale nie Trafiau''', ur. [[szablon:19 lutego|19 lutego]] [[1940]] w Warszawie) – polski trener piłkarski, selekcjoner reprezentacji Polski, prof. dr (re)hab. [[Piłka nożna|piłki nożnej]], zdobywca Pucharu i Superpucharu z tym zespołem.
{{t|Andrzej Strejlau|właśc. '''Pan Czaszka''', '''Strejlau, ale nie Trafiau''', ur. [[szablon:19 lutego|19 lutego]] [[1940]] w Warszawie}}polski trener piłkarski, selekcjoner reprezentacji Polski, prof. dr (re)hab. [[Piłka nożna|piłki nożnej]], zdobywca Pucharu i Superpucharu z tym zespołem.


Genialny teoretyk i analityk soccera. Znany ze swojej omnipotencji, elokwencji i rozpracowywania (na nowoczesnych telebimach [[Polsat]]u) taktyk drużyn piłkarskich. Ukończył eksternistyczny kurs trenerski w [[Polski Związek Piłki Nożnej|PZPN]]. Swego czasu był przybocznym tysiącletniego [[trener]]a [[Kazimierz Górski|Kazimierza Górskiego]], lecz znudziło mu się bycie giermkiem i sam został wielkim trenerem. Bez wielkich sukcesów (może poza wygraną 1:0 z San Marino po golu strzelonym ręką). Często pojawia się w towarzystwie [[Mateusz Borek|Mateusza Borka]], [[Roman Kołtoń|Romana Kołtonia]] i [[Bożydar Iwanow|Bożydara Iwanowa]]. Odróżnia go od nich brak żelu i mongoloidalne rysy twarzy. Mają one związek z jego pobytem w [[Chiny|Chinach]], gdzie trenował pierwszoligowy klub Cingpingnimabata. O takich trenerach jak on często mówi się, że o piłce wiedzą wszystko, poza tym, jak pokonać rywala.
Genialny teoretyk i analityk soccera. Znany ze swojej omnipotencji, elokwencji i rozpracowywania (na nowoczesnych telebimach [[Polsat]]u) taktyk drużyn piłkarskich. Ukończył eksternistyczny kurs trenerski w [[Polski Związek Piłki Nożnej|PZPN]]. Swego czasu był przybocznym tysiącletniego [[trener]]a [[Kazimierz Górski|Kazimierza Górskiego]], lecz znudziło mu się bycie giermkiem i sam został wielkim trenerem. Bez wielkich sukcesów (może poza wygraną 1:0 z San Marino po golu strzelonym ręką). Często pojawia się w towarzystwie [[Mateusz Borek|Mateusza Borka]], [[Roman Kołtoń|Romana Kołtonia]] i [[Bożydar Iwanow|Bożydara Iwanowa]]. Odróżnia go od nich brak żelu i mongoloidalne rysy twarzy. Mają one związek z jego pobytem w [[Chiny|Chinach]], gdzie trenował pierwszoligowy klub Cingpingnimabata. O takich trenerach jak on często mówi się, że o piłce wiedzą wszystko, poza tym, jak pokonać rywala.

Wersja z 20:03, 3 wrz 2013

Śliczne zagranie.

Ulubione powiedzenie trenera

Tak się gra w Europie.

Drugie ulubione powiedzenie

Diagonalne podanie...

Trzecie ulubione powiedzenie

Bądź co bądź...

Czwarte ulubione powiedzenie

Szablon:Tpolski trener piłkarski, selekcjoner reprezentacji Polski, prof. dr (re)hab. piłki nożnej, zdobywca Pucharu i Superpucharu z tym zespołem.

Genialny teoretyk i analityk soccera. Znany ze swojej omnipotencji, elokwencji i rozpracowywania (na nowoczesnych telebimach Polsatu) taktyk drużyn piłkarskich. Ukończył eksternistyczny kurs trenerski w PZPN. Swego czasu był przybocznym tysiącletniego trenera Kazimierza Górskiego, lecz znudziło mu się bycie giermkiem i sam został wielkim trenerem. Bez wielkich sukcesów (może poza wygraną 1:0 z San Marino po golu strzelonym ręką). Często pojawia się w towarzystwie Mateusza Borka, Romana Kołtonia i Bożydara Iwanowa. Odróżnia go od nich brak żelu i mongoloidalne rysy twarzy. Mają one związek z jego pobytem w Chinach, gdzie trenował pierwszoligowy klub Cingpingnimabata. O takich trenerach jak on często mówi się, że o piłce wiedzą wszystko, poza tym, jak pokonać rywala.


Przyjecie.jpg To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny piłki nożnej. Jeśli odróżniasz Borubara od Perejry – rozbuduj go.