Tokio Hotel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
Linia 1: Linia 1:
Tokio Hotel- Tokio Hotel – niemiecki zespół muzyczny, powstały z inicjatywy braci Billa i Toma Kaulitzów, do których dołączyli Gustav Schäfer i Georg Listing.
{{Redakcja}}
[[Plik:Bill.JPG|200px|right|thumb|Sesja Billa dla Playboya]]


Grupa zadebiutowała w lipcu 2005 klipem "Durch den Monsun", za sprawą którego znaleźli się na niemieckich listach przebojów. Dzięki następnemu teledyskowi – "Schrei" – zdobyli popularność w innych krajach, w tym w Polsce. W lutym 2006 ukazał się teledysk do zmienionej wersji utworu "Rette mich". Kolejnym singlem był "Der letzte Tag". Został on połączony z teledyskiem do piosenki "Wir schließen uns ein", który jednak nie był emitowany w polskich stacjach muzycznych.
{{t}}[[Niemcy|niemiecki]] zespół grający muzykę [[rock]]ową. Utwory tworzone są dla mhrocznych i zbuntowanych nastolatków. Na Tokio Hotel składają się bliźniaczki Kaulitz – [[Tokio Hotel|Tom]] grający na gitarze dla dzieci i [[Tokio Hotel|Bill]] jako wokalist(k)a, Gustav Klaus Wolfgang Schäfer (perkusja złożona ze skradzionych garnków i patelni) i Georg Moritz Hagen Lifting (gitara basowa o strunach z gumek recepturek). Ciekawostką jest to, że ten ostatni posiada pięciostrunowy [[gitara basowa|bas]], a gra tylko na jednej strunie.


Po krótkiej przerwie w 2007 roku zespół nagrał kolejny album – "Zimmer 483" i dwa nowe teledyski "Übers Ende der Welt" i "Spring nicht". W międzyczasie zdobył nagrodę Echo i 3 nagrody Comet, oraz nagrodę MTV Europe Music Awards. W 2008 roku zespół zdobył nagrodę MTV Video Music Awards w kategorii Best New Artist, jest to szczególne wyróżnienie, gdyż są jedynym zespołem z Niemiec z tak prestiżową nagrodą na koncie.
== Historia ==
Bracia Kaulitz interesowali się muzyką od najmłodszych lat. Bill uczył się gry na keyboardzie i śpiewu (czego lepiej mógł nie robić), natomiast Tom uczył się wyrywania stru... ekhm, gry na gitarze i innych instrumentach. Braciom już za młodu objawił się Lucyfer i powiedział, że mają odnaleźć Gustava i Georga z którymi mają głosić swoje muzyczne przesłanie. Tak zaczęła się historia naj(Nie)popularniejszego obecnie zespołu, którego styl określany jest jako rock lub pop-rock.


Dwa lata po premierze ostatniego albumu, zespół wydał kolejną płytę "Humanoid", tym razem w wersji dwujęzycznej (angielskiej i niemieckiej). Wiosną Tokio Hotel wyruszyło w swoją 3 europejską trasę koncertową, po czym ruszyli na podbój Azji.
Ciotowaty wygląd Billa przysporzył mu wielu fanów na terenie więzień w całej [[Europa|Europie]] Wschodniej. Plakaty z jego podobizną zdobią niejedną celę i przypominają skazanym o tym, iż warto zostać zresocjalizowanym tylko po to, by móc wrócić na łono normalnego społeczeństwa i oddawać się w całości Tokio Hotel.


Zespół sprzedał w Niemczech ponad 3 miliony płyt, a na świecie ponad 9 milionów.
Bill wystąpił w wieku dwunastu lat w programie telewizyjnym ''Star Search'', śpiewając piosenkę pt. ''It's raining men''. Występ został co prawda przyjęty kontrowersyjnie, ale członkowie zespołu mogli nagrać swoją pierwszą płytę. Po sukcesie ''Durch den Monsun'' zarobili na tyle dużo pieniędzy, by olać szkołę i wydać wszystko na tusz do rzęs dla Billa . To buntownicze i kozackie nastawienie przysporzyło im rzeszę fanów w krajach niemieckojęzycznych, a także wszystkich innych krajach Europy. Kulminacją był singiel ''Schrei'' – kontrowersyjny utwór (zahaczający czasem o Grindcore) wyrażający indywidualność i niezależność cechującą zespół. Tokio Hotel stał się największym przebojem i bożyszczem [[pokemon (osoba)|nastoletnich dziewcząt]] na całym świecie. Aktualnie wydaje płyty co dwa lata. Teraz wyszła płyta ''Best Of'' (sic!), a niedawno ''Humanoid'', którą krytycy nie zdążyli skomentować(Mózg im wypłynął, długa historia...). Obecnie Pracują nad nową płytą (nic nie robią, ale o tym ciii...).


Bracia Kaulitz interesowali się muzyką od najmłodszych lat. Bill śpiewał i grał na keyboardzie (chociaż zawsze twierdził, że nie ma zapału do instrumentów muzycznych), natomiast Tom został zarażony pasją do gry na gitarze przez swojego ojczyma. Na pomysł założenia zespołu wpadli w wieku dziewięciu lat – zespół nazwany został Devilish. Początkowo tworzyli po niemiecku, jednak z czasem powstało kilka piosenek w języku angielskim. Bill wystąpił w wieku trzynastu lat w programie telewizyjnym "Star Search" śpiewając piosenkę "It's Raining Man".
== Ciekawostki ==
* Podobno w Niemczech zakupiono aż cztery płyty zespołu! Mimo tego, że kupili je sami członkowie, nie spodziewano się aż takiej popularności. Środki ze sprzedaży biletów miały zostać przeznaczone na dofinansowanie wyjazdów na obozy dla dzieci, ale Billy postanowił kupić sobie paczkę fajek na CPN-ie.
* Legenda głosi, że odtwarzając ich płyty od tyłu, można usłyszeć covery [[Ich Troje]] (Gustav jest ich wielkim fanem) .
* Jak na razie, nie ustalono płci Billa, lecz badania trwają nadal.


Na jednym z koncertów w rodzinnym mieście braci – Magdeburgu, poznali oni Gustava i Georga. Szybko się zaprzyjaźnili i zaczęli wspólnie grać.
[[Kategoria:Niemieckie zespoły]]
[[Kategoria:Zespoły popowe]]


Kariera zespołu rozwijała się bardzo powoli – na debiut czekali pięć lat (w tym czasie zmienili wydawcę), a materiał na płytę zbierali przez dwa lata. Dopiero od lipca 2005 roku utwory grupy zaczęły zajmować wysokie miejsca list przebojów.
[[cs:Tokio Hotel]]

[[da:Tokio Hotel]]

[[de:Tokio Hotel]]
== Opinia własna ==
[[el:Tokio Hotel]]

[[fi:Tokio Hotel]]
Według nie jeden z najlepszych zespołów, jakich było mi dane słuchać. Ich teksty są pisane od serca, przemyślane, nie jest to puste klepanie o miłości, gdzie co drugim słowem jest "oh" "yeah" czy "baby". Wygląd wokalisty jest dość kontrowersyjny, ale tych, którzy nigdy z tym stylem nie mieli okazji się spotkać odsyłam do wujka Google z hasłem "androgyniczny".
[[fr:Tokio Hotel]]
[[he:טוקיו הוטל]]
[[it:Tokio Hotel]]
[[nl:Tokio Hotel]]
[[no:Tokio Hotel]]
[[pt:Tokio Hotel]]

Wersja z 11:37, 17 maj 2014

Tokio Hotel- Tokio Hotel – niemiecki zespół muzyczny, powstały z inicjatywy braci Billa i Toma Kaulitzów, do których dołączyli Gustav Schäfer i Georg Listing.

Grupa zadebiutowała w lipcu 2005 klipem "Durch den Monsun", za sprawą którego znaleźli się na niemieckich listach przebojów. Dzięki następnemu teledyskowi – "Schrei" – zdobyli popularność w innych krajach, w tym w Polsce. W lutym 2006 ukazał się teledysk do zmienionej wersji utworu "Rette mich". Kolejnym singlem był "Der letzte Tag". Został on połączony z teledyskiem do piosenki "Wir schließen uns ein", który jednak nie był emitowany w polskich stacjach muzycznych.

Po krótkiej przerwie w 2007 roku zespół nagrał kolejny album – "Zimmer 483" i dwa nowe teledyski "Übers Ende der Welt" i "Spring nicht". W międzyczasie zdobył nagrodę Echo i 3 nagrody Comet, oraz nagrodę MTV Europe Music Awards. W 2008 roku zespół zdobył nagrodę MTV Video Music Awards w kategorii Best New Artist, jest to szczególne wyróżnienie, gdyż są jedynym zespołem z Niemiec z tak prestiżową nagrodą na koncie.

Dwa lata po premierze ostatniego albumu, zespół wydał kolejną płytę "Humanoid", tym razem w wersji dwujęzycznej (angielskiej i niemieckiej). Wiosną Tokio Hotel wyruszyło w swoją 3 europejską trasę koncertową, po czym ruszyli na podbój Azji.

Zespół sprzedał w Niemczech ponad 3 miliony płyt, a na świecie ponad 9 milionów.

Bracia Kaulitz interesowali się muzyką od najmłodszych lat. Bill śpiewał i grał na keyboardzie (chociaż zawsze twierdził, że nie ma zapału do instrumentów muzycznych), natomiast Tom został zarażony pasją do gry na gitarze przez swojego ojczyma. Na pomysł założenia zespołu wpadli w wieku dziewięciu lat – zespół nazwany został Devilish. Początkowo tworzyli po niemiecku, jednak z czasem powstało kilka piosenek w języku angielskim. Bill wystąpił w wieku trzynastu lat w programie telewizyjnym "Star Search" śpiewając piosenkę "It's Raining Man".

Na jednym z koncertów w rodzinnym mieście braci – Magdeburgu, poznali oni Gustava i Georga. Szybko się zaprzyjaźnili i zaczęli wspólnie grać.

Kariera zespołu rozwijała się bardzo powoli – na debiut czekali pięć lat (w tym czasie zmienili wydawcę), a materiał na płytę zbierali przez dwa lata. Dopiero od lipca 2005 roku utwory grupy zaczęły zajmować wysokie miejsca list przebojów.


Opinia własna

Według nie jeden z najlepszych zespołów, jakich było mi dane słuchać. Ich teksty są pisane od serca, przemyślane, nie jest to puste klepanie o miłości, gdzie co drugim słowem jest "oh" "yeah" czy "baby". Wygląd wokalisty jest dość kontrowersyjny, ale tych, którzy nigdy z tym stylem nie mieli okazji się spotkać odsyłam do wujka Google z hasłem "androgyniczny".

Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Tokio_Hotel&oldid=1293715”