Tabaka: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 83.21.18.22. Autor wycofanej wersji to 83.21.40.251.) |
(scalenie z Gawithem) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[grafika:gawith.jpg|thumb|right|150px|Typowa tabaka]] |
|||
| ⚫ | |||
[[grafika:Lufa.jpg|thumb|150px|right|Profesjonalna lufka]] |
|||
[[grafika:chustka.jpg|thumb|150px|right|Prawidłowe ułożenie chusteczki]] |
|||
'''Tabaka''' – proszek o brązowawym zabarwieniu po którego zażyciu jebie się w głowie. Zażywa się go [[lufka|lufką]] przez [[nos]]. Skład jest zatajony. Przed użyciem tabaki zapoznaj sie z treścią [[lekarz]]a dołączonego do opakowania badz skonsultuj sie z [[ulotka|ulotką]]. |
|||
== Rys historyczny == |
|||
{{stubuz}} |
|||
| ⚫ | Jak [[świat]] światem wszyscy wiedzą, że ta [[roślina]] o ciemnym kolorze najlepiej daje sie uprawiać w jakimś ciasnym miejscu, np. w rogu. Do tego celu najlepiej nadają się [[róg|rogi]] [[krowa|krowie]] lub rogi [[byk|bycze]]. Jest kuzynką [[kapusty]], głowy pustej. Nieznana jest dokładna historia tej rośliny, wiadomo jednakże że pochodzi ona z południowych wybrzeży Australii, a w XV w. przywędrowała do [[Europa|Europy]] drogą lądową. Powszechnie używa się jej do strofowania mniej zdolnych uczniów oraz jako podskładnik tajemniczego składnika X, którego [[Profesor Atomus]] użył przy tworzeniu Atomówek. można ją także wykorzystać do celów mniej komercyjnych tj. na użytek własny. |
||
Wciągana nosem daje chwilowe olśnienie kończace się tzw. BIG BANG. Zmieszana z mąką, klejem, styropianem i czymśtam jeszcze wykorzystywana jest w produkcji pieczywa razowego. Za pomocą tabaki można uzyskać [[faza|fazę]]. |
|||
== Teoria Lufki == |
|||
'''Lufka''' to jeden z głównych sprzętów każdego snuffera. Najczęściej jest zrobiona z popsutego [[długopis]]u lub z [[kradzież|kradzionego]]. Wciąganie to trudna sztuka, ale do opanowania. Lufka składa się z dwóch części: nosowej (którą wkłada się do [[nos|kluka]]), i smyrnej (którą się smyra po gawicie). |
|||
== Wciąganie == |
|||
Wciąganie jak juz wyżej jest napisane to trudna sztuka. Jest wiele metod. Najbardziej popularne to: |
|||
'''Tradycyjnie''' – Jest to najstarszy sposób wciągania. Przyrzadzenie jest banalne. Sypiemy na jakąś prostą powierzchnię tabakę, potem za pomocą [[identyfikator]]a robimy krechę. Potem wkładamy część nosową do szpary nosowej, a część smyrną przykładamy do tabaki, następnie ciągniemy. Jeżeli wciągniemy za dużo lub za szybko to się porzygamy. |
|||
'''Ze ścięgna''' – wystawiamy [[kciuk]] pod kątem 90 stopni to palaca fak ju. Za palcem stworzy się szpara w którą należy nasypać tabakę. Następnie przykładamy nos i ciągniemy. Pozostaje tzw. „hitlerek” czyli osad z niewciągniętej tabaki. Hitlerki dzielimy na nikłe, częściowe, boczne i całkowite. |
|||
== Ars Smarkati == |
|||
Jest to sztuka prawidlowego smarkania, gdy tabaka wraz z glutami spływa z nosa. Najlepiej mieć [[chusteczka|chusteczkę]], wtedy sprawa wydaje się prosta, jednak nie do końca. Trzeba odpowiednio wyczuć siłę wydmuchu powietrza, żeby nie rozjechało chusteczki. Jeśli takie zdarzenie ma miejsce, trzeba niezwłocznie podjąć [[resuscytacja|resuscytację]]. Gdy nie posiadamy chusteczek to można smarkać do [[zlew]]u, i spłukać ręce pod bieżącą wodą. Najlepsi smarkają tylko wtedy gdy nie ma już miejsca w nosie na kolejną kreskę! |
|||
==Zobacz też== |
|||
* [[Papierosy]] |
|||
* [[Amfetamina]] |
|||
[[Kategoria:Używki]] |
[[Kategoria:Używki]] |
||
Wersja z 21:56, 9 sty 2007
Tabaka – proszek o brązowawym zabarwieniu po którego zażyciu jebie się w głowie. Zażywa się go lufką przez nos. Skład jest zatajony. Przed użyciem tabaki zapoznaj sie z treścią lekarza dołączonego do opakowania badz skonsultuj sie z ulotką.
Rys historyczny
Jak świat światem wszyscy wiedzą, że ta roślina o ciemnym kolorze najlepiej daje sie uprawiać w jakimś ciasnym miejscu, np. w rogu. Do tego celu najlepiej nadają się rogi krowie lub rogi bycze. Jest kuzynką kapusty, głowy pustej. Nieznana jest dokładna historia tej rośliny, wiadomo jednakże że pochodzi ona z południowych wybrzeży Australii, a w XV w. przywędrowała do Europy drogą lądową. Powszechnie używa się jej do strofowania mniej zdolnych uczniów oraz jako podskładnik tajemniczego składnika X, którego Profesor Atomus użył przy tworzeniu Atomówek. można ją także wykorzystać do celów mniej komercyjnych tj. na użytek własny.
Wciągana nosem daje chwilowe olśnienie kończace się tzw. BIG BANG. Zmieszana z mąką, klejem, styropianem i czymśtam jeszcze wykorzystywana jest w produkcji pieczywa razowego. Za pomocą tabaki można uzyskać fazę.
Teoria Lufki
Lufka to jeden z głównych sprzętów każdego snuffera. Najczęściej jest zrobiona z popsutego długopisu lub z kradzionego. Wciąganie to trudna sztuka, ale do opanowania. Lufka składa się z dwóch części: nosowej (którą wkłada się do kluka), i smyrnej (którą się smyra po gawicie).
Wciąganie
Wciąganie jak juz wyżej jest napisane to trudna sztuka. Jest wiele metod. Najbardziej popularne to:
Tradycyjnie – Jest to najstarszy sposób wciągania. Przyrzadzenie jest banalne. Sypiemy na jakąś prostą powierzchnię tabakę, potem za pomocą identyfikatora robimy krechę. Potem wkładamy część nosową do szpary nosowej, a część smyrną przykładamy do tabaki, następnie ciągniemy. Jeżeli wciągniemy za dużo lub za szybko to się porzygamy.
Ze ścięgna – wystawiamy kciuk pod kątem 90 stopni to palaca fak ju. Za palcem stworzy się szpara w którą należy nasypać tabakę. Następnie przykładamy nos i ciągniemy. Pozostaje tzw. „hitlerek” czyli osad z niewciągniętej tabaki. Hitlerki dzielimy na nikłe, częściowe, boczne i całkowite.
Ars Smarkati
Jest to sztuka prawidlowego smarkania, gdy tabaka wraz z glutami spływa z nosa. Najlepiej mieć chusteczkę, wtedy sprawa wydaje się prosta, jednak nie do końca. Trzeba odpowiednio wyczuć siłę wydmuchu powietrza, żeby nie rozjechało chusteczki. Jeśli takie zdarzenie ma miejsce, trzeba niezwłocznie podjąć resuscytację. Gdy nie posiadamy chusteczek to można smarkać do zlewu, i spłukać ręce pod bieżącą wodą. Najlepsi smarkają tylko wtedy gdy nie ma już miejsca w nosie na kolejną kreskę!
