Ściąga: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M |
|||
Linia 12: | Linia 12: | ||
* '''ściągi gotowe''' – cegiełki (na lekcjach religii - katechizmy) rozdawane przez nauczycieli. |
* '''ściągi gotowe''' – cegiełki (na lekcjach religii - katechizmy) rozdawane przez nauczycieli. |
||
* '''ściąga doskonała''' – czyli taka, której nauczyciel nigdy nie zobaczy - należy się jej nauczyć na pamięć,spalić i wyrzucić do śmietnika. |
* '''ściąga doskonała''' – czyli taka, której nauczyciel nigdy nie zobaczy - należy się jej nauczyć na pamięć,spalić i wyrzucić do śmietnika. |
||
* '''ściąga telefoniczna''' - na razie mało popularna aczkolwiek bardzo skuteczna, pisze się ją w telefonie w notatkach. |
|||
==Miejsca do umieszczenia ściągi== |
==Miejsca do umieszczenia ściągi== |
Wersja z 18:22, 8 lut 2009
Ściąga – podręczna pomoc naukowa, tzw. kompendium wiedzy lub niezapominajka. Dotyczy rożnych aspektów życia, najczęściej naukowego. Jest nieodzownym elementem każdego sprawdzianu bądź testu.
Rodzaje ściąg
Wyróżnia się:
- ściągi pracochłonne – ich wykonanie zajmuje więcej czasu niż nauczenie się materiału (ale sprawia dużo więcej radości!). Są swoistymi dziełami sztuki, wytworem długiej i męczącej pracy;
- ściągi na chybcika – szybkie napisanie pewnego tekstu na ławce, książce, ręce. Mało efektowne. Ściągi tego rodzaju najczęściej zawierają tylko kilka wyrazów lub najwyżej kilka najważniejszych zdań;
- ściągi-olbrzymy – wyrwane z zeszytu kartki, tekst zapisany na całej ławce, zgromadzony podczas całorocznej nauki. Może służyć także jako notatka;
- ściągi nie wiadomo co – prezent od koleżanki/kolegi znanego z nieczytelnego charakteru pisma. Najbardziej denerwujący rodzaj ściągi: jest, ale nie wiadomo, co z tym zrobić;
- ściągi trafne – najbardziej pożądany rodzaj ściąg. Jest na nich napisane wszystko, co potrzebne jest na teście lub sprawdzianie;
- ściągi strata czasu – przygotowana w domu, zajmuje wiele czasu, jednak okazuje się zupełnie błędna pod względem merytorycznym;
- ściąga książka, tzw. bryk – opracowane i zebrane przez jakieś wydawnictwo w formie małej podręcznej książeczki przypominającej zeszyt. Najczęściej jej źródłem są tzw. ściągi strata czasu, zebrane po sprawdzianie spod ławek.
- ściągi gotowe – cegiełki (na lekcjach religii - katechizmy) rozdawane przez nauczycieli.
- ściąga doskonała – czyli taka, której nauczyciel nigdy nie zobaczy - należy się jej nauczyć na pamięć,spalić i wyrzucić do śmietnika.
- ściąga telefoniczna - na razie mało popularna aczkolwiek bardzo skuteczna, pisze się ją w telefonie w notatkach.
Miejsca do umieszczenia ściągi
- w rozporku
- w rękawie
- w staniku (tylko dla dziewcząt)
- pod kartką
- w piórniku (o ile ktoś posiada)
- na parapecie
- jako nagranie w odtwarzaczu MP3
- pod przezroczystą okładką w zeszycie
- w obudowie przezroczystego długopisu
- na krześle
- na plecach kolegi siedzącego obok
- w paczce chusteczek higienicznych/ na chusteczce higienicznej
- na kartce, na której aktualnie piszemy test
- na tablicy (kredą, duże i wyraźne)
- w kanapce
- w nosie (tylko z małymi!)
- w kieszeni
- w ostateczności kiedy nauczyciel prosi o jej pokazanie a właśnie wcisnęliśmy ściągę pod ławkę, można umieścić ją między kolanem a blatem (dociskać). Trzy minuty da się wytrzymać.