Układ cyfrowy

Podstawowe zasady elektroniki cyfrowej

• Każdy układ elektroniki cyfrowej da się rozłożyć na mniejsze elementy zwane bramkami logicznymi.
• Jeżeli masz pomysł na układ cyfrowy, musisz rozwiązać tablice karnaugh.
• Nigdy nie uda Ci się rozwiązać tablicy karnaugh.
• Jeżeli rozwiązałeś tablice karnaugh, to znaczy że źle zakreśliłeś i układ nie będzie działał poprawnie.
• Jeżeli układ działa poprawnie, to znaczy że źle zakreśliłeś i układ jest nieoptymalny.
• Rozkładanie tranzystora na czynniki pierwsze to nie jest dobry pomysł.
• Zbudowanie każdego układu cyfrowego na zaliczenie przedmiotu na studiach wymaga zużycia n*n! kartek, gdzie n to orientacyjna ilość użytych elementów z przewodami włącznie.
• Przez większość przewodów w stanie 0 płynie prąd o mocy 2 wat.

Bramki logiczne i podstawowe elementy

• Bramka I (AND) – przykład zastosowania: „AND let there be light” – podłączenie jednego wejścia do kontaktu a drugiego do użytkownika nie spowoduje porażenia prądem
• Bramka LUB (OR) – Przykład zastosowania: „To be... or not to be” – podłączenie któregokolwiek wejścia do kontaktu spowoduje reakcję u użytkownika na wyjściu
• Bramka NIE (NOT) – Użytkownik zostanie porażony prądem gdy bramka nie jest podłączona do kontaktu.
• Bramka ALBO (XOR) – nikt jeszcze nie wie jak działa
• Bramka ACZKOLWIEK – A weź se na pralkę przyklej.
• Przerzutnik – służy do przerzucania, np. gnoju lub siana.
• Multiplekser – Przez studentów traktowany jako czarna skrzynka do robienia czegoś. Robi coś z kilku wejść. Ma włącznik, który jest kolejnym ciosem, Ma jeszcze takie coś z takim czymś, ale nie ma takiego czegoś.
• Źródło prądu – służy do bawienia się lampkami, palenia układów na laborkach oraz świecenia (przy pomocy diody LED) w przypadku, gdy jakiś student znowu wywali korki.
• Masa – np. ciemna masa – studenci na kolokwium z elektroniki.
• Krzyż Fiftiego – do chowania ściąg na kolokwium z teorii pola.