Sferokoń

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Plik:Sferokon.jpg
Głowa Konia w naturalnym środowisku występowania

Sferokoń (Sferyczny Koń w Próżni) – fundamentalny obiekt fizyki współczesnej, łączący zaawansowaną fizykę teoretyczną oraz mechanikę płynów CFD ze światem rzeczywistym.

Historia powstania

Pierwszy na świecie Sferokoń został zaobserwowany w środowisku USENET net.jokes. Oryginał historii brzmi mniej więcej w taki sposób:

Włoski mafiozo zaprosił do swej willi chemika, inżyniera i fizyka aby złożyć im propozycję nie do odrzucenia.

– Macie tydzień – powiedział – aby sprawić, by mój koń wygrał wyścig na Cappanelle. Daje wam po milionie euro na ten cel. Jeśli wam się nie uda – zagroził – sami wiecie, co was czeka.

Wzięli się wiec do pracy, a po tygodniu przyszli z raportem do willi mafioza.

– Ja i mój zespół wykorzystaliśmy milion i opracowaliśmy najnowszy preparat, który po wyścigu ulega rozkładowi na cukry proste – powiedział chemik – Sprawi on, że koń będzie najszybszy. – Cóż, zobaczymy – odrzekł mafiozo – jeśli to zadziała, będziesz nagrodzony.

– Ja z kolej opracowałem i przetestowałem hipersoniczny układ stabilizująco-pobudzający, zasilany ogniwem wodorowym – powiedział inżynier – schowany pod siodłem konia będzie niezauważony i sprawi, że koń wygra! Niestety jest to najnowocześniejsza technologia i wykorzystałem cały milion na ten cel. – Niech będzie – powiedział mafiozo – jeśli się uda, będzie i tobie nagroda. A jakie są rezultaty twojej pracy? – zapytał fizyka.

– Cóż, dobrze byłoby, gdybym dostał jeszcze jeden milion – powiedział fizyk – ale nawet za ten udało mi się już sformułować podstawy teoretyczne pod zagadnienie. Rozważmy więc sferycznego konia w próżni...

Właściwości

Sferokoń jest uproszczonym modelem fizycznym konia zwyczajnego. Wprowadza się w nim zatem następujące uproszczenia:

  • Przyjmuje się, że koń jest sferyczny i jednorodny, więc jego środek ciężkości i środek geometryczny się pokrywają, a charakterystyki fizyczne oblicza się za pomocą podstawowych zależności.
  • Przyjmuje się, że promień konia sferycznego jest znany.
  • Przyjmuje się, że gęstość konia jest znana i jest ona jednakowa w całej objętości konia sferycznego.
  • Pomija się oddziaływanie środowiska, ponieważ koń porusza się w próżni.
  • Umieszczony w materialnym ośrodku, sferokoń oddziaływałby raczej słabo niż silnie.
  • Zakłada się supersymetrię konia – koń sferyczny jest zawsze koniem, niezależnie od tego, z której strony się na niego spojrzy.

Ciekawostki

Hipodrom dla sferokoni o zerowej masie i ładunku oraz spinie równym jedności
  • Sferokoń podczas biegu w atmosferze ma zerowy opór powietrza. Jednakże jest to sytuacja abstrakcyjna ze względu na fakt, że w rzeczywistości sferokoń występuje w próżni.
  • Sferokoń oddycha gazem doskonałym.
  • Sferokoń ma spin równy jedności.
  • Sferokoń jest obojętny elektrycznie i erotycznie.
  • Część sferokoni ma ciała doskonale czarne.
  • Aby sferokoń miał ciało doskonale czarne, musi on mieć promień mniejszy bądź równy promieniowi Schwarzschilda czarnej dziury o ekwiwalentnej masie.
  • Rżenie sferokonia jest falą harmoniczną i rozchodzi się bez tłumienia nawet w próżni.
  • Sferokoń nie ma potrzeby w sferokobyle, ponieważ występuje w teoretycznej przestrzeni w czasie nieograniczonym.
  • Sferokoń wypasa się na polach jednorodnych.
  • Włos z ogona sferokonia jest absolutnie nierozciągliwy.
  • Jednostka 1 KM oznacza pracę, jaką wykonuje sferyczny koń o promieniu 1 m masą 1 kg w próżni w temperaturze 1 K w czasie 1 s.
  • Sferokoń w uprzęży stanowi kanoniczny przykład perpetuum mobile I-go rodzaju.
  • Jednakże zadanie skonstruowania uprzęży dla sferokonia jest zadaniem nierozwiązywalnym ze względu na idealnie sferyczny kształt konia.
  • Teoretyczny galopujący sferokoń porusza się po cykloidzie.
  • W próżni zaś sferokoń porusza się po trajektoriach Hohmanna.
  • Sferyczny koń jest idealnie okrągłym kryształem i klasycznym przykładem obiektu o zerowej entropii.

Ze świata nauki

Pierwsze doświadczenia przeprowadzone na LHC wykryły ślad cząstki, która porusza się po trajektorii L. Przypuszczalnie właśnie w ten sposób powinien poruszać się antysferokoń.