Krzysztof Cugowski
Ten artykuł dotyczy polskiego wokalisty. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Do dyktanda trzeba dwojga, jeden pisze, drugi ściąga
Krzysztof Cugowski (ur. 30 maja 1950 w Lublinie) – polski wokalista rockowy, niespełniony teatralnie założyciel Budki Suflera, posiadacz wyjątkowego i przede wszystkim przepitego głosu. Senator z ramienia Kaczuch, gdzie przekonał się, że nie wyszło mu w życiu (znowu).
Kariera
Krzysiek, jako licealista, marzył o zostaniu rockmenem. W 1969 spełniło się jego marzenie i założył zespół, który długo nie potrwał, gdyż rok później przestał istnieć. Później dołączył do Romualda Lipko ze „Stowarzyszenia Cnót Wszelakich”[1], który pisał teksty i grał na klawiszach. Namówił go na zmianę nazwy i od tamtego momentu mamy do czynienia z mało cnotliwą Budką Suflera. Został prawie-wokalistą roku w 1975, po czym na osiem lat (1976–1984) znudziło mu się granie w pierwotnym zespole. W tym okresie współpracował z innymi, ale to nie było to samo. Potem długo, długo nic, aż wreszcie sukces przyniosło mu wydanie Ciszy w 1992, po którym wraz z kolegami zadecydował, że pozostaną na rynku. Pomiędzy kolejnymi nagraniami zdążył wyjechać do USA i pracować dorywczo, rozwodzić się i koncertować. Grał nawet w Carnegie Hall.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Młodzi, gniewni i cnotliwi...