Suszarka

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Radość z suszenia włosów powoduje, że niektórzy spędzają na tej czynności bardzo dużo czasu

Suszarka – przedmiot służący do zasmradzania łazienki poprzez palenie sobie włosów LUB alternatywna nazwa policyjnego fotoradaru.

Budowa

Suszarka składa się z grzałki (najczęściej do herbaty z wojskowego demobilu) i wentylatora (całość ma moc porównywalną z pierdnięciem Simsona, SERIO!) oraz rączki do masażu dłoni poprzez długotrwałe wibracje i krótkie impulsy elektryczne.

Posiada też obudowę zwiększającą sprawność urządzenia (więcej smrodu podczas przepalania cienkiej warstwy plastiku), ewentualnie z możliwością dołączenia szpanerskiego tłumika celem skoncentrowania morderczego strumienia ciepła w jedno miejsce i sprawiania wrażenia, iż urządzenie jest większe i ma moc porównywalną do skutera.

Na obudowie znajduje się też zwykle przycisk gazu oraz przekładnia do zmiany sprawności chłodnicy[1]. Niektóre modele posiadają również turbo z traktora używane wtedy, gdy włosy przygasają.

Działanie

Suszarka zasilana jest prądem elektrycznym o napięciu 220–230V, z czego potrafi wycisnąć energię ok. 1 kW [2]. Powietrze jest rozgrzewane i wymiatane na zewnątrz poprzez wentylator, który powoduje wkurzające wibracje na dłoniach i w uchu.

Historia

Pierwotnie jako suszarek używano lejów krasowych (otworów w jaskiniach), przez które powietrze ulatywało z jaskiń z wysoką prędkością. Kiedy człowiek osiedlił się w domu, na długi czas zapomniano o tym wspaniałym osiągnięciu techniki. Suszarkę wynalazł na nowo w XX w. jakiś facio, który przebywał w czasie jazdy koło silnika chłodzonego powietrzem.

Suszarka profesjonalna (fryzjerska)

Jak wyżej, z tym, że jest zrobiona z silnika odrzutowego, ma moc porównywalną ze Smartem i sterowanie na panelu.

Przypisy

  1. Po co chłodnica w urządzeniu grzewczym?
  2. komara Wysokoobrotowego(Kadeta)