Tokio Hotel
Tokio Hotel – (znany także pod nazwą 'Pekin Motel') niemiecki „zespół” „muzyczny” „grający” „ „emo-rock” ”, tworzony przez Niemców dla Niemców. Na Tokio Hotel składają się siostry KAŁitz: Tom z gitarą dla dzieci na baterie i de Bill jako wokalistka, ponadto Gustav Klaus Wolfgang Schäfer (perkusja) i Georg Moritz Hagen Lifting (gitara basowa). Ciekawostką jest to, iż ma on pięciostrunowy bas, a gra tylko na jednej strunie. W Polsce TH dorobiło się mnóstwa fanów, ale podobno ma ich gdzieś, bo nawet nie istnieje polska strona.
Recepcja
Kochasz ich albo nienawidzisz, ale tylko ich słuchać nie możesz. Jak masz więcej, niż 14 lat, to po prostu ich omijasz. Za każdy sąd, który nie jest skrajny, zostajesz drewnianym uchem wieczoru. Musisz mieć o Tokio Hotel swoją opinię niezależnie od tego, czy Bill jest koFFany, czy oni wszyscy to pedały.
Tajemnica sukcesu
Tokio Hotel jest smutnym przykładem na to, że żeby wkręcić się do „szołbiznesu” wystarczy śpiewające homo-niewiadomo wymalowane jak cała rodzina Adamsów, wrzeszczące do mikrofonu głębokie pieśni w stylu Przyjdź i mnie uratuj. Wokalist(k)a obowiązkowo musi mieć czarne pazurki i włosy w stylu Alberta Einsteina.Nieodłącznym elementem są także czarne paznokcie. Artysta homo-niewiadomo wydaje rocznie ok.xxxxxxxzł na pedikir i manikir, tym samym daje stałą niewdzięczną pracę dla biednych ludzi bez wykształcenia (pochwała za czyny na rzecz społeczeństwa w kierunku niwelowania bezrobocia).
