Układ cyfrowy

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Podstawowe zasady elektroniki cyfrowej

  • Każdy układ elektroniki cyfrowej da się rozłożyć na mniejsze elementy zwane bramkami logicznymi.
  • Jeżeli masz pomysł na układ cyfrowy, musisz rozwiązać tablice karnaugh.
  • Nigdy nie uda Ci się rozwiązać tablicy karnaugh.
  • Jeżeli rozwiązałeś tablice karnaugh, to znaczy że źle zakreśliłeś i układ nie będzie działał poprawnie.
  • Jeżeli układ działa poprawnie, to znaczy że źle zakreśliłeś i układ jest nieoptymalny.
  • Rozkładanie tranzystora na czynniki pierwsze to nie jest dobry pomysł.
  • Zbudowanie każdego układu cyfrowego na zaliczenie przedmiotu na studiach wymaga zużycia n*n! kartek, gdzie n to orientacyjna ilość użytych elementów z przewodami włącznie.
  • Przez większość przewodów w stanie 0 płynie prąd o mocy 2 wat.

Bramki logiczne i podstawowe elementy

  • Bramka I (AND) – przykład zastosowania: „AND let there be light” – podłączenie jednego wejścia do kontaktu a drugiego do użytkownika nie spowoduje porażenia prądem
  • Bramka LUB (OR) – Przykład zastosowania: „To be... or not to be” – podłączenie któregokolwiek wejścia do kontaktu spowoduje reakcję u użytkownika na wyjściu
  • Bramka NIE (NOT) – Użytkownik zostanie porażony prądem gdy bramka nie jest podłączona do kontaktu.
  • Bramka ALBO (XOR) – nikt jeszcze nie wie jak działa
  • Bramka ACZKOLWIEK – A weź se na pralkę przyklej.
  • Przerzutnik – służy do przerzucania, np. gnoju lub siana.
  • Multiplekser – Przez studentów traktowany jako czarna skrzynka do robienia czegoś. Robi coś z kilku wejść. Ma włącznik, który jest kolejnym ciosem, Ma jeszcze takie coś z takim czymś, ale nie ma takiego czegoś.
  • Źródło prądu – służy do bawienia się lampkami, palenia układów na laborkach oraz świecenia (przy pomocy diody LED) w przypadku, gdy jakiś student znowu wywali korki.
  • Masa – np. ciemna masa – studenci na kolokwium z elektroniki.
  • Krzyż Fiftiego – do chowania ściąg na kolokwium z teorii pola.

Szablon:Stubinf