Ruryk

Ruryk I na pomniku upamiętniającym tysiąclecie Rusi.

Ruryk Rurykowicz Rurykowskij z tych Rurykowskich, przyjaciele wołali do niego "Rurku" – Wiking Rosjanin, pochodzący z Szwecji lub Danii, piewszy kniaź i założyciel Rusi Nowogrodzkiej (pierwszego kraju rosyjskiego). Ci którzy nie zgadzali się z zdaniem o jego czysto słowiańśko-rosyjskim pochodzeniu wylatywali z Rosyjskiej Akademii Nauk i lądowali w zupełnie nowym miejscu badań. Większość Rosjan nie pogodziła się z tym do dzisiaj. Przypuszczalnie to on wymyślił rosyjską tradycję przychodzenia z bratnią pomocą. Miał syna Igora i (być może) dwóch braci Sineusa i Truwora. Jest protoplastą rodu Rurykowiczów z którego pochodzą tak znamienite osobowości jak Iwan IV Groźny.

Podbój Słowian

W 862 roku został sprowadzony do Nowogrodu Wielkiego, by zaprowadzić pokój między skłóconymi plemionami Słowian i Ugrofinów. Następnie, Ruryk znalazł wiochę zwaną Starą Ładogą i z tamtąd ruszył działać. Lokalni idioci uwierzyli, że wikingowie chcą im pomóc, wpuszcili ich na swój teren, jednak oni szybko pokonali lokalnych prymitywów i ogłosili Ruryka władcą (kniaziem). Tak narodziła się Ruś jako państwo i rosyjska tradycja przychodzenia z bratnią pomocą.