Starogardzka
Starogardzka – polska wódka, produkowana w butelkach. Można ją łatwo rozpoznać po charakterystycznej czerwonej etykiecie i napisie doskonała wytłoczonym na flaszce. Jej wartość kaloryczna wynosi ok. 20 Hptmnn, zawiera średnio 40% czystego denaturatu. Najprawdopodobniej jest produkowana we Włoszczowie, zaś podrasowywana w Bułgarii.
Kontekst kulturowy i cena
Jeden z najpopularniejszych napojów polskiej młodzieży, nic innego niż meta z banderolą, zdatny do użytku szkolnego, idealny na domówkę, wycieczkę klasową, wakacje w domkach, czy popijawę na wałach.
Starogardzka jest wódką z tzw. średniego pułapu cenowego alkoholi. Przeciętna cena Starogardzkiej to 16 zł/0,5 l. Dostępna jest w większości monopolowych w całym kraju, zarówno w sprzedaży detalicznej, jak i na żula.
Destylarnia starogardzkiej znajduje się w Starogardzie Gdańskim, pięknym, rodzinnym mieście największej gwiazdy polskiej piosenki rozrywkowej- Ani Szarmach.
Co można robić po Starogardzkiej
- po chwili oglądać ją wstrząśniętą, nie zmieszaną wraz z obiadem;
- budzić się na wałach;
- pokazywać księży palcami z szyderczym uśmiechem na ustach;
- kupować kolejną Starogardzką (wersja dla zaawansowanych);
- rozliczać się na podstawie paragonu;
- oglądać Puchar Polski w TV i widzieć więcej niż pozostali;
- przemeblowywać chatę gospodarza;
- czołgać się po dywanie i z niego spaść;
- przybijać pieczątki do organów płciowych kolegów;
- tracić świadomość, odzyskiwać ją – wpadając w ten sposób w pętlę czasu.
- wyczuć subtelny ruch obrotowy ziemi.
- rozpieprzyć pół miasta.
- bić się nie czując nic.
- rzucać kotam.
