Kościół

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 18:47, 26 sie 2008 autorstwa 91.90.160.195 (dyskusja) (Propozycja artykułu)
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Kościół - przeważnie wielkogabarytowy budynek użytku powszechnego, wykorzystywany do odprawiania nabożeństw i innych wesołych uroczystości. Elementy typowe dla każdego kościoła to:

Meble i wyposażenie:


- centralne miejsce prowadzenia obrzędu w postaci prostego mebla wspomagającego mówienie (mównica)
- szafa pancerna w której przechowywane są suche opłatki w złotych naczyniach, pełniąca funkcję bogato zdobionego kredensu. Przeważnie wzbogacony o wszelakiej maści ornamenty, nawiązujące do symboli religijnych (ołtarz)
- miejsca siedzące i klęczące dla publiczności
- jedno- dwu- lub trzyosobowe szafy dla osób pragnących pogadać sobie o świństwach które zrobiły komuś innemu. Najważniejszym elementem tej instalacji jest drewniane, usytuowane pionowo sitko z oczkami w kształcie krzyżyków, powlekane folią śniadaniową. Z szafy jednocześnie mogą korzystać najwyżej dwie osoby. Jedna z personelu i jeden petent. Trzyosobowe szafy stworzone są z myślą o sprawiedliwej obsłudze dwóch kolejek oczekujących petentów. Jest to prawdopodobnie jedyne miejsce, w którym polscy kierowcy stosują wzorowo zasadę "zamka błyskawicznego".
- manekiny postaci będących obiektem kultu, czasem okazjonalnie eksponowane są manekiny konkretnego solenizanta
- umywalki zainstalowane w ścianach przy wejściach. Korzystanie z nich nie jest obowiązkowe. Petenci przeważnie ograniczają się do zamoczenia w nich palców, które następnie wycierają w różne części ciała, zaczynając od czoła.
- prostokątna rama o powierzchni do kilku metrów kwadratowych, wysoko umieszczona, obłożona prześcieradłem, pełniąca funkcję suflera w połączeniu z rzutnikiem. Ciekawostką jest fakt, że sufler podpowiada publiczności a nie prowadzącemu.

Instrumenty muzyczne:


- zintegrowana jedna ściana z instrumentem muzycznym zasilanym powietrzem (do końca XX w. źródłem dźwięku były urządzenia analogowe, później częściej cyfrowe syntezatory obsługiwane przez żeńską część personelu)
- zewnętrzne instrumenty muzyczne, w postaci dzwonów przywoławczych (niestety nie można personalizować melodyjek)


Innowacje budowlane:

- dwa balkony wybudowane wewnątrz budynku. Mniejszy, często zadaszony, o powierzchni około 1m, służący prowadzeniu imprez unplugged, oraz większy stanowiący miejsce obsługi wewnętrznych instrumentów muzycznych oraz rzutnika.