Igristoje
Szablon:Tżargonowe określenie popularnej grupy alkoholi, na etykietach określanych jako wino gazowane lub winopodobny napój musujący.
Wywodzi się ona od obecności napisu Игристое, będącego drugim członem pseudoruskich nazw każdego z nich. Ma on sugerować jakikolwiek związek z onegdaj popularnym w Polszy radzieckim szampanem Sowietskoje Igristoje, w rzeczywistości jednak monopolizacją produkcji tych trunków zajmują się nasi rodzimi wytwórcy.
Pobieżna charakterystyka
Igristoje występują zazwyczaj w zielonych butelkach 0,75 l z czarną etykietą zawierającą cyryliczną nazwę, informację o 9-11% oraz polski adres producenta. Nabyć je można za 3 do 16 złotych. Są dostępne w sklepach monopolowych i marketach na terenie całego kraju.
Smakiem i wyglądem przypominają tanie wino z bąbelkami, należą więc do tych nielicznych napojów wyskokowych będących tym, czym się mienią. Powszechnie wykorzystuje się je w celu uczczenia różnych radosnych okazji, np. urodzin, ważnej uroczystości szkolnej, czy też zwycięstwa w Grand Prix Formuły 1.
Bogactwo wyboru
Spora konkurencja na rynku Igristoje zmusza producentów do kreowania coraz to bardziej chwytliwych pierwszych członów nazwy. Oto niektóre z marek napojów tego typu:
- Северное Игристое (Igristoje Północne) – znaczy: pite na północy a nie o północy
- Русское Игристое (Igristoje Rosyjskie)
- Царское Игристое (Igristoje Carskie)
- Московское Игристое (Igristoje Moskiewskie)
- Сладкое Игристое (Igristoje Słodkie)
- Сибирское Игристое (Igristoje Syberyjskie)
- Янтарное Игристое (Igristoje Bursztynowe)
- Козацкое Игристое (Igristoje Kozackie)
- Белое Игристое (Igristoje Białe)
- Шампанское Игристое (Szampańskie Igristoje)
- Старорусское Игристое (Staroruskie Igristoje)
- Сoветское Игристое (Igristoje Sowieckie)
- Семейное Игристое (Rodzinne Igristoje)
Według statystyków, prowadzących badania wśród bywalców nocnego za rogiem, prawdopodobieństwo trafienia na takie samo Igristoje jest tożsame z zasadami rządzącymi Totolotkiem – nawet przy wieloletniej, codziennej kuracji, siedmiokrotny zakup wina gazowanego o identycznej pierwszej części nazwy jest praktycznie (a już od czterokrotnego wzwyż nawet teoretycznie) niemożliwy.
Co więcej – kiedy nawet uda nam się kilkakrotnie zakupić Igristoje o tej samej nazwie, każde smakuje inaczej, co podkreśla wysublimowaną naturę tegoż trunku.
Przy takiej różnorodności kompletnie zapomniano, co oznacza po rusku samo słowo igristoje. Kwestia ta stała się zarzewiem tradycyjnych już gorących dysput, prowadzonych zazwyczaj w momentach, gdy napis staje się ostatnią atrakcją butelki.
