Gra:Strona 5662

– Jej już nie da się pomóc – mówi ze smutkiem pani. – Duch pozostanie w lalce przez jakieś sześćdziesiąt, może siedemdziesiąt lat i nie sądzę, by dało się ten czas skrócić. Nie wiemy, co się stanie potem; i tak prawdopodobnie nie doczekamy chwili, o której mowa.

– Mam jednak dla Ciebie inne, dość ryzykowne zadanie. Pójdziesz na wysypisko złomu, gdzie dzień w dzień przebywa Ponury Majster. Przez długi czas kontaktował się z budowniczymi spod Klapkiny, ale oni nigdy nie powiedzieli mu tego, co przed chwilą usłyszałeś ode mnie.
Jestem pewna, że gdyby się dowiedział o wszystkim, on również chciałby pomścić tę okrutną tragedię. Bo jeśli nie – to po co to by przed nim ukrywali?

Co robisz?

• Idę do brata (pół?)denatki, aby okazać mu współczucie.
• Idę szukać tego wysypiska.
• Idę do laboratorium kosmicznego – tam też jest sporo złomu.
• Ekhm... boję się.
• Zastanawiam się nad sensem życia.
• Zmierzam z powrotem ku stacji... w celu zdrady.