Kwas siarkowy(VI)

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Szablon:Tzwiązek chemiczny składający się z kationu wodoru i anionu siarczanu (VI), szkoda że nikomu nic to nie mówi. Jest on, obok kwasu solnego, azotowego (V), zasady sodowej, amoniaku, siarczanu miedzi i wody destylowanej jednym z nielicznych związków znajdujących się na wyposażeniu pracowni chemicznych w polskich szkołach, a w nielicznych doświadczeniach zastępuje inne kwasy mocne, czasem słabe, lub nawet zasady i sole. Jest on zwany „krwią przemysłu”, gdyż każdy przemysłowiec ma go w żyłach. Nawiązuje do niego znane wśród chemików i wpajane uczniom powiedzenie: Chemiku młody, lej kwas siarkowy.

Właściwości

  • gęsta, oleista ciecz;
  • dobrze miesza się z wodą;
  • ma miły zapach;
  • smak też, spróbuj!;
  • nie musisz zakładać odzieży ochronnej ani nawet rękawic, pracując z nim. Najbliższy szpital 200 m w lewo.

Zastosowania

  • wytwarzanie tworzyw sztucznych;
  • garbowanie skóry;
  • nieliczne doświadczenia w szkole;
  • zmieszany ze stężonym kwasem azotowym błyskawicznie i skutecznie usuwa zielsko z chodników razem z brudem i betonem;
  • wytwarzanie soli[1];
  • wytwarzanie kwasu solnego[2].

Przypisy

  1. Nie, nie kuchennej
  2. Jakby nie mogli zużyć siarkowego


Nuvola apps edu science.svg To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny chemii. Jeżeli cierpisz na alkanolepsjęrozbuduj go.