Ten Typ Mes

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „12:10, 7 maj 2021” przez „GriegorBOT (dyskusja • edycje)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Ten Typ Mes (znany także jako Meserszmidt, Mes, Messer lub po prostu Piotrek, hip-hopu koneser) – polski raper, wraz ze swoim thenehem Emilem Blefem tworzy formację Flexxip, członek formacji 2cztery7, która nie gra funku naprawdę. Nie został chirurgiem, ku rozpaczy rodziny. Początkowo godnie reprezentował środowisko dresiarskie, musiał jednak uznać wyższość twardych argumentów swoich dziesięciu adwersarzy i po ostrej dyskusji w klubie zdecydował się zapuścić włosy, założyć okulary, zacząć palić cygara, nosić koszule, marynarki, etc. Nie pozbył się jednak szerszych dresów. Mieszka w namiocie wykonanym na zamówienie, jest konkretnym graczem na rynku nieruchomości, o czym świadczy posiadanie wykładziny sprowadzanej z Dubaju.

Dyskografia[edytuj • edytuj kod]

Albumy Solowe[edytuj • edytuj kod]

  • Alkopoligamia: Zapiski Typa (2005) – Mes stara się przemycić trochę dobrej muzyki przez dość szczelne kontrole na granicy showbiznesu, bo przecież hip-hop nie może stracić jaj, tak! Pije serio i pali cygara, pety nie dały mu spokoju niestety.
  • Zamach na przeciętność (2009) – Ten Typ robi zamach na tego zwykłego w sobie przy tym pyta Jak to?! jest, że już nie jest tym samym ziomem. Rachuje do dwudziestu pięciu i dodaje parę teledysków na BONUS SIDI.
  • Kandydaci na szaleńców (2011) - Mes przedstawia siebie oraz swoich przyjaciół i pokazuję, że zaczął kandydować w wyborach. Poza tym ukazuje swoją pasję do jednego z liderów branży hipermarketów (Cytat: Cokolwiek, cokolwiek, cokolwiek byle by w REAL'u). Na koniec przechodzi na drugą stronę i zamyka się w sobie. Gościnnie wystąpił Theodor, nagrywając pierwszą w historii polskiego rapu zwrotkę po węgiersku.
  • Ten Typ Mes i Lepsze Żbiki (2013) Typ zbiera ekipe Alkopoligamia.com i przygarnia do siebie całe stado łódzkich żbików, łoży na nie płacąc wysokie alimenty i określa swoją ekipę jako lepsze żbiki, czym dyskryminuje bezpośrednio biedne puchate mruczki. Żbikiem według niego są lepsze koty hip hopu. Na płycie nie brakuję miałków i mruków, niemalże w całości nagranych we współpracy ze żbikami z wytwórni. Nadto porównuje swój chłód emocjonalny do drogich lodów Häagen-Dazs.
  • Trzeba było zostać dresiarzem (2014) Piotrek tym razem stara się rozliczać z przeszłością i uświadomił sobie, że dresiarze chcą dalej go w ich bandzie. Miesza on różne gatunki muzyczne, by antyfani rapu byli zadowoleni. Goście tym razem pojawiają się jako wokaliści lub muzycy (wyjątkiem jest Peja, ale to tylko bonusowy track).

Flexxip[edytuj • edytuj kod]

2cztery7[edytuj • edytuj kod]

  • Funk – dla smaku (2005) – funkowy album bez zbędnego dodatku w postaci funku. Ekipa namawia słuchacza by gorliwie rozprawił się z tym piwem i troskliwie obchodził się z nim, bo może potknąć się i wyCenzura2.svgić się na ryj, cały oblać się tym.
  • Spaleni innym słońcem (2008) – podobnie jak poprzednio, z tym, że ostatni utwór nie zawiera Stasiaka i Pjusa, więc co bardziej wyczuleni słuchacze nie muszą ich przewijać.

Beefy[edytuj • edytuj kod]

Mezo[edytuj • edytuj kod]

Mes cynicznie uznał, że wysokiej klasy artysta, Mezo, nie powinien się skracać do "Mez" i nakazał mu wracać do łez. Doprowadziło to do konfliktu, który obaj raperzy według siebie wygrali.

Massey[edytuj • edytuj kod]

Mes wierzący, że mistrza uczyni trening, zaczął obrzucać młodych raperów niewybrednymi obelgami, niektórym nawet każąc iść się przystrzyc. Doprowadziło to do konfliktu z jednym z obrażonych wykonawców, Masseyem, który to zarzucił Mesowi, że ów jechał w klipie na przyczepie. Mes uważa jednak że mniej przystoi raperowi śmiganie ze skarpetą na głowie. Mes wygrał beef, ponieważ pije Tyskie, a mający jeszcze mleko pod nosem Massey gustuje w zimnej Pepsi.