DRM
DRM (ang. digital restrictions management – zarządzanie cyfrowymi restrykcjami) – technologia pozwalająca wydawcom i producentom na kontrolowanie rozpowszechniania legalnie kupionych multimediów, w celu zniechęcenia klientów do ich oglądania lub słuchania. Posiada rolę edukacyjną, mianowicie pozwala zaznajamiać się z tajnikami funkcjonowania systemów operacyjnych i sprzętu podczas łamania zabezpieczeń.
Cel
DRM powstał, gdy koncerny produkujące gry zauważyły, że u coraz większej liczby osób powodują one uzależnienie. Wymyśliły, że mniej inteligentna część graczy nie będzie potrafiła obejść zabezpieczeń i to uchroni ją przed maniactwem. Później pomysł ochrony klientów podchwyciły firmy fonograficzne i wprowadziły DRM aby zapobiec przegrywaniu muzyki na MP3 i zwiększeniu szansy na utratę słuchu.
Stosowane rozwiązania
Obecnie stosuje się zabezpieczenia w postaci szyfrowania i możliwości odtwarzania tylko przez specjalne, uprawnione urządzenia. Zdradzenie ich systemu przez producenta karane jest linczem dokonywanym przez MPAA. Na szczęście, z powodu niedoskonałości w systemach Trusted computingu, zabezpieczenia mogą być łamane także przez hackerów, a nie tylko przez wręczanie łapówek producentom sprzętu audio-wideo.
Przyszłość
Ponieważ w dalszym ciągu istnieje możliwość zbliżenia kamery do monitora lub mikrofonu do głośnika i nagraniu mediów, koncerny próbują się przed tym bronić. Istnieje kilka ścieżek:
- Zainstalować w każdym domu teleekran, przez który RIAA i MPAA będzie mogło monitorować mieszkania aby stwierdzić, czy ktoś czegoś nie przegrywa.
- Zrezygnować z tradycyjnych metod przekazywania multimediów od odtwarzacza do człowieka i zastąpić je przekazywaniem cyfrowym wprost do mózgu.
- Zabronić publikowania jakichkolwiek multimediów (nawet własnych) za darmo w Sieci.
