Starogardzka

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Starogardzka – doskonała polska wódka, produkowana w butelkach. Można ją łatwo rozpoznać po charakterystycznej czerwonej etykiecie i napisie doskonała wytłoczonym na flaszce. Jej wartość kaloryczna wynosi ok. 20 Hptmnn, zawiera średnio 40% czystego denaturatu. Najprawdopodobniej jest produkowana we Włoszczowie, zaś podrasowywana w Bułgarii.

Kontekst kulturowy i cena

Jeden z najpopularniejszych napojów polskiej młodzieży, zdatny do użytku szkolnego, idealna na domówkę, wycieczkę klasową, wakacje w domkach, czy popijawę na wałach.

Starogardzka jest wódką z tzw. średniego pułapu cenowego alkoholi. Przeciętna cena Starogardzkiej to 16 zł/0,5 l. Dostępna jest w większości monopolowych w całym kraju, zarówno w sprzedaży detalicznej, jak i na żula.

Co można robić po Starogardzkiej:

  1. po chwili spowrotem ją zobaczyć wraz z obiadem;
  2. obudzić się na wałach;
  3. pokazywać księży palcami z szyderczym uśmiechem na ustach;
  4. kupić kolejną Starogardzką (wersja dla zaawansowanych);
  5. rozliczać się na podstawie paragonu;
  6. oglądać Puchar Polski w TV i zobaczyć więcej niż pozostali;
  7. przemeblować chatę gospodarza;
  8. czołgać się po dywanie i z niego spaść;
  9. przybijać pieczątki do organów płciowych;
  10. tracić świadomość, odzyskiwać ją – wpadając w ten sposób w pętlę czasu.