Drabina oblężnicza

Drabina oblężnicza - zastępczy środek oblężniczy, stosowany jedynie w przypadku braku jakielkolwiek machiny oblężniczej z prawdziwego zdarzenia.

Drabina oblężnicza jest to po prostu długa drewniana drabina, z która podbiega się pod mury (przy odpowiedniej ilości łuczników na murach zadanie to bardzo wzmaga produkcje adrenaliny), a nastepnie wchodzi sie po niej na wrogie umocnienia. Ich stosowanie jest bardzo pzyjemne dla obrońców, ponieważ mogą oni z łatwością wyzynac wchodzacych pojedynczo na mury przeciwników, zrzucać im na głowy kamienie lub włócznie, wylewać na nich wrzącą słomę, a nawet poczekać aż trochę wiecej idiotów wejdzie na drabinę i wtedy ją zwyczajnie zrzucić (zazwyczaj nie była niczym solidnie przymocowana do murów...). Jak można sie domyśleć, szturmowanie jakielkolwiek twierdzy za pomocą drabin kończyło się w 99% przypadkow całkowitą katastrofą. Najczęsciej po prostu wszyscy atakujacy zostawali zabici bez wiekszych strat wśród obronców.

Nie wiadomo, kto wpadł na taki chory pomysl, aby szturmować twierdze za pomocą drabin. Jakkolwiek, mimo zerowej w praktyce skuteczności, drabiny oblężnicze były dość powszechnie używane jeszcze w XVII wieku (oczywiście z racji powszechnego już wówczas stosowania dział i karabinów szturmujacy zostawali wyrżnieci w ciągu krotkiej chwili). Najczęściej stosowali je dowódcy, którzy nie mieli w armii dział i machin oblęzniczych, a nawet nikogo, kto potrafiłby zrobić chociażby tarana (czyt. przez ludzi, ktorzy mieli w swoim wojsku wyłącznie samych debili i sami byli debilami, wybierajac się na oblęzenie bez sprzętu). Jak można sie domyślić, tacy wodzowie rzadko odnosili sukcesy...