Bełkot pseudopoetycki
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 20:52, 17 cze 2007 autorstwa 213.158.196.98 (dyskusja) (→Przykłady bełkotu pseudopoetyckiego)
Bełkot pseudopoetycki – stosowany w poezji sposób pisania, który nie jest zrozumiały dla kogokolwiek, nawet dla autora wiersza. Bełkot ten używany jest przez poetów wtedy, gdy chcą aby ich dzieło wydało się nad wyraz głębokie i mające zmusić do refleksji.
Przykłady bełkotu pseudopoetyckiego
- Nasza klepsydra odmierza głębokość naszych dusz
- Rzeź cierpienia ucieka w czarnej egzystencji od obcej róży
- Chmury świadomości plują na zemstę
Ponownie wiatr spotyka
Zwodnicze pożądanie
Szatan cierpi w ponurym zniszczeniu - Władczyni mroku - delikatnym kwiatem słodyczy
rozedrganą struną w świetle Księżyca i w...
...nieznanej postaci świadomości
kropla niezdecydowania i czara goryczy
koronkową fala spojrzenia oszałamia szelestem jedwabiu i zapachem kwiatu wiśni płaczącej cicho nad ranem
czy to znak wieczności?
czy jest, a może nie jest...? - Ludzie kłamią w upadłym niczym nowi w oczyszczeniu
- Wstań
powiedz nie jestem sam
i nigdy więcej już nikt
nie powie sępie miłości
nie kochasz - Litwo, Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie
- Dzień dobry
Kocham cię
Już posmarowałem tobą chleb - I nawet kiedy będę sam
nie zmienię się
to nie mój świat