Bełkot pseudopoetycki
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Bełkot pseudopoetycki – stosowany w poezji sposób pisania, który nie jest zrozumiały dla kogokolwiek, nawet dla autora wiersza. Bełkot ten używany jest przez poetów wtedy, gdy chcą aby ich dzieło wydało się nad wyraz głębokie i mające zmusić do refleksji.
Przykłady bełkotu pseudopoetyckiego
- Nasza klepsydra odmierza głębokość naszych dusz
- Rzeź cierpienia ucieka w czarnej egzystencji od obcej róży
- Chmury świadomości plują na zemstę
Ponownie wiatr spotyka
Zwodnicze pożądanie
Szatan cierpi w ponurym zniszczeniu - Władczyni mroku – delikatnym kwiatem słodyczy
rozedrganą struną w świetle Księżyca i w...
...nieznanej postaci świadomości
kropla niezdecydowania i czara goryczy
koronkową fala spojrzenia oszałamia szelestem jedwabiu i zapachem kwiatu wiśni płaczącej cicho nad ranem
czy to znak wieczności?
czy jest, a może nie jest...? - Ludzie kłamią w upadłym niczym nowi w oczyszczeniu
- Piasek snu przepływa mi przez palce rzeczywistości
- Każda minuta życia w otchłaniach
czarnych jak węgiel się skąpała
i się bała
i się bała... - O jego pożądaniu zapomniał na zawsze samotny pies
- W milczeniu skrywa dłoń skrwawiony strach!
- Dłoń ucieka rozpaczliwie od jego przeszłości
- Nasza rzeź na zawsze zapomniała o utraconej pustce
