Italo disco
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Italo disco – gatunek muzyczny popularny w latach 80. Zazwyczaj wykonywany przez Włochów, którzy jednak chyba wstydzili się swojego włoskiego pochodzenia lub nie chcieli splamić honoru ojczyzny i przybierali niewłoskie pseudonimy (Eddy Huntington, Den Harrow, Lee Marrow, Ken Laszlo). W przypadku grup popularnością cieszyły sie czteroliterowe, dwusylabowe nazwy – by zmylić odbiorcę i podszyć się pod jakiś bardziej popularny zespół – i tak mieliśmy zespoły Koto, Rofo, Tato (nie mylić z Tatu ani Toto!)
Cechy gatunku
- Jednolity rytm bum-bum
- Bogate instrumentarium (np. 1000 rodzajów cymbałek lub harmonijek z keyboardu)
- Wokal pojawiający się co najmniej po upływie minuty (najpierw musiało wybrzmieć 1000 melodyjek granych na cymbałkach lub harmonijkach z keyboardu)