Wsiobus
Wsiobus (Burakowóz)– pojazd mechaniczny, nieco podobny do autobusu, aczkolwiek różniący się od niego kilkoma szczegółami. Zasilany jest benzyną, olejem opałowym, ropą, lub mieszanką piwa, nawozu do buraków i gnojówki. Sercem wsiobusu jest silnik spalinowy o mocy jednego, raczej starego, konia pociągowego. Wsiobusy słyną z tego, iż potrafią dotrzeć do najgorszych polskich wsi. Nie straszne im są polskie drogi, które, jak wiemy, słyną z dużej górzystości, licznych wyboi, braku asfaltu i dużej ilości odchodów trzody, rozsmarowanych po trasie.
Wsiobusy znane są także pod nazwą „ogórki”. Ma to coś wspólnego z zapachem panującym wewnątrz wsiobusu.
Mikroklimat
Wsiobusy słyną z unikalnego mikroklimatu panującego wewnątrz. Temperatura w przeciętnym pojeździe tego typu wynosi od ok 40 stopni, do nawet 56, gdy nie ma zimy. Ciśnienie może przekraczać 2-3 atmosfery, więc wrażliwi mogą dosłownie stracić głowę. Do tego dochodzi zapach, który jest mieszanką ogórków, spoconych rolników, gnoju na filcach itd.
Zastosowanie
Wsiobusy pierwotnie służyły do transportu turystów, lecz po pojawieniu się innych środków lokomocji, zaczęli używać ich rolnicy do przewozu kur z targu do zagrody i z zagrody na targ.
