Drifting

Drifting – dyscyplina sportu motorowego uprawiana głównie przez nudzących się i nienarzekających na brak gotówki facetów, którzy nie osiągnęli niczego w życiu, więc próbują sił w sportach.

Film: "Szybcy i Wściekli: Tokyo Drift" bazuje na klasycznym drift'cie, z elementami nowoczesnego drift'u, wykorzystując pół zawodowych drifterów.

Historia

Provided ID could not be validated. Sport narodził się w Japonii. Tamtejsi młodzi ludzie ścigali się samochodami w górach. Najczęściej takie wyścigi kończyły się upadkiem z urwiska, zabijali się, bo byli głupi. To właśnie takie zasady wyznawali pierwsi drifterzy – wygrywa ten, który nie spadnie! W późniejszych latach ludzie kierowani większą chęcią utrzymania się przy życiu przenieśli go na tory wyścigowe. I co teraz? Z toru nie da się spaść, więc wymyślili nowe zasady. W górach najczęstszą techniką jazdy było tak zwane „zapierdalanie na ślepo”. Przy takiej postawie kierowcy, samochód najczęściej wpadał w poślizg, a kierowca usiłował wyprowadzić auto tak, żeby przeżyć. Japończycy podchwycili ten pomysł i w tej chwili drifting utożsamiany jest z jazdą poślizgami.

Na szczęście na przeciw drifterom wyszli Holendrzy. Oni bowiem przygotowali całkiem nowe tory do driftu. Asfalt jest dziurawy, co wpływa bardzo (nie)dobrze na geometrię kół i zawieszenia. Holendrzy także postanowili poustawiać na torze pułapki w postaci kamieni, gruzu, żwiru lub skamieniałych ludzkich szczątek. Drift jest uwielbiany przez blachary i solary. Ale gdyby tego było mało wynajęli także Chińczyków, którzy za garść ryżu przebiegają przez środek toru, gdy pierwszy zawodnik przekroczy linie mety. Zasada jest taka: Chińczyk przeżyje - zabijają go, Chińczyk zginie - stawiają mu pomnik z błota obok toru.