Taniec ognia

Taniec ognia (fajerszoł, machanie płomykiem, popisy, szpan) – rodzaj podskakiwania i machania podpalonymi kijkiem, poi lub wachlarzami wykonywany przez jednego lub grupę nieodpowiedzialnych i pozbawionych wyobraźni gówniarzy. Przedmioty którymi machają są wysoce łatwopalne i zagrażają w sposób bezpośredni, pośredni i bezsprzeczny otoczeniu. Na 200 % spowodują pożar w obrębie najbliższego i najdalszego otoczenia. Najodpowiedniejszym, wykorzystywanym, niepalnym materiałem jest papier toaletowy, jednak często jest on zastępowany azbestem (ze względu na jego zbawienne, zdrowotne właściwości)

Pokazy ogniowe często połączone są z elementami różnych tańców, w tym: - oberek - krakowiak - chodzony - goniony - kamarinskaja - kaczucza - swisztowsko horo - chmielowy

Na szczególną uwagę zasługuje ów ostatni taniec. Legendy i starodawne podania głoszą, jakoby to właśnie on zapoczątkował taniec z ogniem. Tańcowi często towarzyszą śmieszne fatałaszki, muzyka (naprzemiennie motyw przewodni Matrix'a i Doda) i odpowiedni wystrój otoczenia (butelki po soku z jabłek leżące na murku za machającymi)

Istnieje wiele sprzętów używanych do tańca z ogniem, najpopularniejsze z nich to poi oraz kij. Ponadto używane są:

   * diabelski kijek
   * dziwny kijek
   * zbereźny kijek
   * połamany kijek
   * tępy kijek
   * kijek samobijek