Ściąga

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Ściąga – podręczna pomoc naukowa, tzw. kompendium wiedzy lub niezapominajka. Dotyczy rożnych aspektów życia, najczęściej naukowego. Jest nieodzownym elementem każdego sprawdzianu bądź testu.

Rodzaje ściąg

Wyróżnia się:

  • ściągi pracochłonne – ich wykonanie zajmuje więcej czasu niż nauczenie się materiału (ale sprawia dużo więcej radości!). Są swoistymi dziełami sztuki, wytworem długiej i męczącej pracy;
  • ściągi na chybcika – szybkie napisanie pewnego tekstu na ławce, książce, ręce. Mało efektowne. Ściągi tego rodzaju najczęściej zawierają tylko kilka wyrazów lub najwyżej kilka najważniejszych zdań;
  • ściągi-olbrzymy – wyrwane z zeszytu kartki, tekst zapisany na całej ławce, zgromadzony podczas całorocznej nauki. Może służyć także jako notatka;
  • ściągi nie wiadomo co – prezent od koleżanki/kolegi znanego z nieczytelnego charakteru pisma. Najbardziej denerwujący rodzaj ściągi: jest, ale nie wiadomo, co z tym zrobić;
  • ściągi trafne – najbardziej pożądany rodzaj ściąg. Jest na nich napisane wszystko, co potrzebne jest na teście lub sprawdzianie;
  • ściągi strata czasu – przygotowana w domu, zajmuje wiele czasu, jednak okazuje się zupełnie błędna pod względem merytorycznym;
  • ściąga książka, tzw. bryk – opracowane i zebrane przez jakieś wydawnictwo w formie małej podręcznej książeczki przypominającej zeszyt. Najczęściej jej źródłem są tzw. ściągi strata czasu, zebrane po sprawdzianie spod ławek.
  • ściągi gotowe – cegiełki (na lekcjach religii - katechizmy) rozdawane przez nauczycieli.
  • ściąga doskonała – czyli taka, której nauczyciel nigdy nie zobaczy - należy się jej nauczyć na pamięć, spalić i wyrzucić do śmietnika.
  • ściąga z odpowiedziami - czyli taka która zawiera wszystkie odpowiedzi do danego testu, ukradzione znalezione przypadkiem w szufladzie nauczyciela (najlepiej szukać kiedy wyszedł).
  • ściąga testowa - ściąga ta jest gotowym testem, zawartym w książce dla nauczyciela. Najlepiej, aby uczniowie posiadali takie książki w domu.
  • ściąga "internet w fonie" - Wiadomo CAŁY materiał na klasówkę, test itp. nie zmieści się na malutkiej karteczce. Maniacy komputerowi, komórkarze, niektórzy luzacy (czyli ci najbardziej leniwi) wykorzystują internet w telefonie by pominąć to ograniczenie a wiadomo w internecie też się znajdą odpowiedzi na "zadania na szóstkę"
  • Ściąga, "dzieło sztuki" - W postaci wielkiej kartki A4 na stole zdobionej brokatem, kolorami i innymi pierdołami, skuteczne jeśli dla nauczyciela ściąga to mała karteczka i stwierdzi że wielka i rzucająca się w oczy kartka nie jest ściągą, gorzej jak nauczyciel jest ciekawski i będzie chciał przyjrzeć się kartce.
  • Szyfer-macher - Zapisana na kartce alfabetem greckim lub cyrylicą.
  • Ściąga "telefon do przyjaciela" - właściwie sms do przyjaciela. Patent działa za pomocą sms-a, my wysyłamy pytanie, a osoba, z którą mamy kontakt studiuje encyklopedię lub inne źródło wiedzy i podaje odp. Metoda ta wymaga co najmniej dwóch osób, ale jest dość popularna.
  • Ściąga niewidka - jest to tekst zapisany drobnym druczkiem na kartce, na której zapisujemy odpowiedzi. Gorzej, jeżeli nauczyciel rozdał kartki na odpowiedzi.
  • Ściąga drukowana - jest to pomoc naukowa wydrukowana małą czcionką przed lekcją w szkolnej bibliotece.
  • Ściąga słuchowa - jest to ściąga nagrywana na komórkę lub MP3 dzień przed testem. To jeden z lepszych sposobów pomyślnego napisania testu gdyż nauczyciel nie jest w stanie dostrzec słuchawki ponieważ zasłaniamy ją ręką i cały test przesiadujemy w pozycji ,,myślącej".

Miejsca do umieszczenia ściągi

  • w rozporku
  • w rękawie
  • w staniku (tylko dla dziewcząt, niepolecane, jeśli nauczyciel jest młodym kawalerem lub starym erotomanem)
  • między nogami
  • pod kartką
  • w piórniku (o ile ktoś posiada)
  • na parapecie
  • jako nagranie w odtwarzaczu MP3
  • pod przezroczystą okładką w zeszycie
  • w obudowie przezroczystego długopisu
  • na krześle
  • na plecach kolegi siedzącego ławkę wcześniej
  • w paczce chusteczek higienicznych/na chusteczce higienicznej
  • na kartce, na której aktualnie piszemy test
  • na tablicy (kredą, duże i wyraźne)
  • w kanapce
  • w nosie (tylko z małymi!)
  • w kieszeni
  • na etykiecie od butelki
  • w ostateczności, kiedy nauczyciel prosi o jej pokazanie, a właśnie wcisnęliśmy ściągę pod ławkę, można umieścić ją między kolanem a blatem (dociskać). Trzy minuty da się wytrzymać
  • w telefonie jako notatki, kiedy to mówi się liczę na kalkulatorze, nawet jeśli jest to lekcja polskiego.
  • napisana długopisem z tuszem widzialnym tylko w ultrafiolecie na kartce, na której aktualnie piszemy. Długopisy te zazwyczaj mają wbudowaną małą żaróweczkę ultrafioletową
  • w specjalnym długopisie z wysuwaną karteczką/ obracaną obudową i "szczeliną" na ściąge

Zobacz też