Andrzej Bursa: Różnice pomiędzy wersjami
(Póki co ściana tekstu, ale postaram się nieco to lepiej sformatować.) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
W latach dziecięcych poeta miał problem [[fizyka|z przezwyciężeniem prawa ciążenia]]. Trudno mu było się nauczyć chodzić, gdyż ludzie wmawiali mu, że po świecie trzeba się czołgać. Stąd też od sandała, po buty, do trzewiczków Bursa próbował przezwyciężyć swoją trudność przez czołganie. Na szczęście ktoś zwrócił mu na to uwagę, że nie powinien tak robić. |
W latach dziecięcych poeta miał problem [[fizyka|z przezwyciężeniem prawa ciążenia]]. Trudno mu było się nauczyć chodzić, gdyż ludzie wmawiali mu, że po świecie trzeba się czołgać. Stąd też od sandała, po buty, do trzewiczków Bursa próbował przezwyciężyć swoją trudność przez czołganie. Na szczęście ktoś zwrócił mu na to uwagę, że nie powinien tak robić. |
||
Bursa uczęszczał do [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]] w kierunku dziennikarstwa, ale zmienił na Wydział Filologiczny UJ, bo uznał, że potrafi mówić po [[język bułgarski|bułgarsku]]. W [[1952]] ożenił się z Ludwiką Szemioth, którzy starali się tak, żeby nie było dziecka. Niestety nie udało im się: w tym samym roku urodził się ich syn Michał. Poeta wychowywał chłopca mniej więcej tak jak [[Lovecraft]]a, bo m.in. kazał mu się ubierać w łach, zapiać łach i szanować łach zamiast płaszcza. Ponadto pokazał mu jedną z kilkunastu gier dziecięcych, w których potrzeba aniołka do podnoszenia i opuszczania głowy oraz staruszka do torturowania wszelaki sposób, a bajki, które Bursa opowiadał były o cesarzu |
Bursa uczęszczał do [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]] w kierunku dziennikarstwa, ale zmienił na Wydział Filologiczny UJ, bo uznał, że potrafi mówić po [[język bułgarski|bułgarsku]]. W [[1952]] ożenił się z Ludwiką Szemioth, którzy starali się tak, żeby nie było dziecka. Niestety nie udało im się: w tym samym roku urodził się ich syn Michał. Poeta wychowywał chłopca mniej więcej tak jak rodzice [[Lovecraft]]a, bo m.in. kazał mu się ubierać w łach, zapiać łach i szanować łach zamiast płaszcza. Ponadto pokazał mu jedną z kilkunastu gier dziecięcych, w których potrzeba aniołka do podnoszenia i opuszczania głowy oraz staruszka do torturowania wszelaki sposób, a bajki, które Bursa opowiadał, były o cesarzu każącego ścinać głowy. |
||
Syn pisarza bał się bardzo księżyca, stąd też kazał mu zgasnąć. |
Syn pisarza bał się bardzo księżyca, stąd też autor kazał mu zgasnąć. Była to główna przyczyna licznych wybuchów paniki w Polsce, gdy satelita zniknął na chwilę. |
||
Od [[1954]] pracował jako [[reporter]] [[Dziennik Polski|Dziennika Polskiego]], lecz później żałował |
Od [[1954]] pisarz pracował jako [[reporter]] [[Dziennik Polski|Dziennika Polskiego]], lecz później żałował tej decyzji. |
||
Nagle w [[1955]] autor postanowił zostać poetą, bo uznał, że będąc nim można [[Poradnik:Jak opierdalać się konkretnie|nic nie robić]], nie trzeba wstawać rano, ma się cztery żony, nowy [[sweter]], zamszowe [[buty]] i [[pies|psa]]. |
Nagle w [[1955]] autor postanowił zostać poetą, bo uznał, że będąc nim można [[Poradnik:Jak opierdalać się konkretnie|nic nie robić]], nie trzeba wstawać rano, ma się cztery żony, nowy [[sweter]], zamszowe [[buty]] i [[pies|psa]]. |
||
Wersja z 21:24, 5 gru 2013
|
Ten artykuł dotyczy polskiego pisarza. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Szablon:T polski poeta, który cierpiał za miliony od 21 marca 1932 do 15 listopada 1957. Autor licznych wierszy, poematu "Luiza" oraz powieść "Zabicie ciotki". Pracował jako dziennikarz, jednak nie znosił tej pracy, szczególnie w sobotę, bo wtedy twórca miał w dupie małe miasteczka, miał w dupie małe miasteczka i miał w dupie małe miasteczka. Jego działalność artystyczna trwała bardzo krótko (tylko trzy lata), gdyż poeta zmarł przedwcześnie z powodu niedorozwoju aorty, lecz i tak milszy mu był pantofelek od ciebie, ty s
synie.
Biografia
W latach dziecięcych poeta miał problem z przezwyciężeniem prawa ciążenia. Trudno mu było się nauczyć chodzić, gdyż ludzie wmawiali mu, że po świecie trzeba się czołgać. Stąd też od sandała, po buty, do trzewiczków Bursa próbował przezwyciężyć swoją trudność przez czołganie. Na szczęście ktoś zwrócił mu na to uwagę, że nie powinien tak robić.
Bursa uczęszczał do Uniwersytetu Jagiellońskiego w kierunku dziennikarstwa, ale zmienił na Wydział Filologiczny UJ, bo uznał, że potrafi mówić po bułgarsku. W 1952 ożenił się z Ludwiką Szemioth, którzy starali się tak, żeby nie było dziecka. Niestety nie udało im się: w tym samym roku urodził się ich syn Michał. Poeta wychowywał chłopca mniej więcej tak jak rodzice Lovecrafta, bo m.in. kazał mu się ubierać w łach, zapiać łach i szanować łach zamiast płaszcza. Ponadto pokazał mu jedną z kilkunastu gier dziecięcych, w których potrzeba aniołka do podnoszenia i opuszczania głowy oraz staruszka do torturowania wszelaki sposób, a bajki, które Bursa opowiadał, były o cesarzu każącego ścinać głowy.
Syn pisarza bał się bardzo księżyca, stąd też autor kazał mu zgasnąć. Była to główna przyczyna licznych wybuchów paniki w Polsce, gdy satelita zniknął na chwilę.
Od 1954 pisarz pracował jako reporter Dziennika Polskiego, lecz później żałował tej decyzji.
Nagle w 1955 autor postanowił zostać poetą, bo uznał, że będąc nim można nic nie robić, nie trzeba wstawać rano, ma się cztery żony, nowy sweter, zamszowe buty i psa.
Zmarł w 1957 roku. Początkowo spekulowano, że popełnił samobójstwo, bo miał błyszczący fiński nóż z napisem „Made in Finland”, którym mógł nim zabić bawoła i ciąć trzaski na ogniska, jednak okazało się, że Bursa opuścił ziemski padół w wyniku aorty.
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli widziałeś tę osobę na ulicy – rozbuduj go.
