Andrzej Gołota

Patrząc na wygrane walki, o szybsze przegrywanie nietrudno

Andrzej Gołota (ur. 5 stycznia 1968 w Warszawie) – polski pięściarz, brązowy medalista z Seulu.

Kariera amatorska

Niewarte wspomnienia, jakby nie patrzeć, świetne, początki. Wygrywał z każdym, kładł na łopatki, wydawałoby się, lepszych od niego i zbierał najwyższe laury. W półfinale Igrzysk Olimpijskich zazdrosny przeciwnik rozciął mu łuk brwiowy i Andrzej musiał się wycofać. W walce o trzecie miejsce oczywiście wygrał i posiadł brąz. Po tym feralnym wydarzeniu Gołota nie wytrzymał i niedługo stał się zawodowym bokserem.

Kariera zawodowa

Odbył 49 walk. 6 razy dostał niesprawiedliwie w bambuko, raz zremisował, a raz uciekł z ringu, bo Mike Tyson 20 października 2000 się go przestraszył i najarał i walka się nie liczy. Resztę udało mu się jakoś wygrać.

Rok 2004 był najgorszym w jego karierze. Wtedy to właśnie 2 walki o Mistrzostwo Świata federacji IBF, a potem federacji WBA, zostały ustawione, więc nie musiał uciekać, żeby przegrać. Jak to mówią, biednemu zawsze wiatr w oczy. Do historii przeszedł jako pierwszy człowiek, który zamiast swoich pięciu minut, miał swoje 53 sekundy. Potem były plany, aby Andrew reklamował plan naliczania sekundowego Ery. Jednak one nie wypaliły i był inspiracją czasowstrzymywacza dla konkurencyjnej sieci.

Jest najlepszym pięściażem bez pasa mistrzowskiego.