Bella Swan

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Bella

Isabella „Bella” Swan – główna bohaterka i narratorka dzieł literackich Stephanie Meyer. Girlfriend, lachon Edzia i szczęśliwa mamusia małej Reneesme.

Wygląd

Bella ma długie do tyłka włosy, bledziuchną skórę (a jakby inaczej?), oczy barwy wyrobu czekoladapodobnego z Tesco i wzrost 163 cm. Innymi słowy, Bella się niczym nie wyróżnia dla normalnego czytelnika (dla innego również). Pachnie truskawkami. Po przemianie w wampirzycę pokazuje, że nie tylko zue wampiry mają monopol na czerwone oczy. Jako człowiek nie posiada praktycznie żadnej koordynacji ruchowej – dla jej zobrazowania weźmy z pozoru banalną czynność siadanie na krześle:

  1. Belli przez pół strony chodzi po głowie: A może usiądę?
  2. Całuje się z Edwardem. (dwie kartki)
  3. Dostaje palpitacji (połowa strony w łeb)
  4. Pierwsza próba... (akapit)
  5. Buu! Gleba! Druga próba... (dwa akapity)
  6. Z pomocą Edwarda Bella siedzi na krześle! (jakieś 20 zdań)

Z prostego rachunku wynika, że Bella potrzebuje ok. 4-5 stron, by usiąść.

Love story

Bella namierzyła Edwarda wzrokiem, pozwoliła się uratować przed rozpędzonym vanem, dała się ugryźć niejakiemu Jamesowi, przeżyła czteromiesięczną rozłokę z ukochanym, zakochała się w Jacobie, spotkała parę normalnych wampirów, trzęsła się ze strachu przed inną zwyczajną wampirzycą, bierze ślub z Edziem, zachodzi w ciążę i po miesiącu rodzi córeczkę, zamienia się w wampira, odkochuje się w Jacobie (ten leci na jej córkę), spotyka się ponownie z Volturi i na zakończenie serii bzyka się z Edwardem.[1]

Zobacz również

Przypisy

  1. No nareszcie!