Cytaty:Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz?

Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz? – cytaty.

A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

D

• – Dziecko Chińczyk i dziecko Japończyk to się niczym od siebie w ogóle nie różnią, bo tylko nazwą zasadniczo: to Chińczyk, a to Japończyk. No chyba tylko, jak Chińczyk jest chłopiec, a Japończyk dziewczynka, to się różnią od siebie. Płcią. To wtedy już tak, jak u ludzi.
  • Opis: wywody jednego z robotników odpoczywających na skwerze

J

• – Ja nie wiem, też jeżdżę samochodem, tak samo jak pan. I nigdy mi nic nie ukradli! I zdanżam na czas, proszę pana!
  – Zdążam.
  – No właśnie – i pan zdanża!
• – Ja to, proszę pana, mam bardzo dobre połączenie. Wstaję rano, za piętnaście trzecia. Latem to już widno. Za piętnaście trzecia jestem ogolony, bo golę się wieczorem. Śniadanie jadam na kolację. Tylko wstaję i wychodzę.
  – No, ubierasz się pan.
  – W płaszcz, jak pada. Opłaca mi się rozbierać po śniadaniu?
  – A... fakt.
  – Do PKS mam pięć kilometry. O czwartej za piętnaście jest pekaes.
  – I zdanżasz pan?
  – Nie, ale i tak mam dobrze, bo jest przepełniony i się nie zatrzymuje. Przystanek idę do mleczarni. To jest godzinka. Potem szybko wiozą mnie do Szymanowa. Mleko, wiesz pan, ma najszybszy transport, inaczej się zsiada. W Szymanowie wysiadam, znoszę bańki i łapię EKD. Na Ochocie w elektryczny do Stadionu, a potem to już mam z górki, bo tak... w 119, przesiadka w 13, przesiadka w 345 i jestem w domu, to znaczy w robocie. I jest za piętnaście siódma! To jeszcze mam kwadrans. To sobie obiad jem w bufecie, to po fajrancie już nie muszę zostawać, żeby jeść, tylko prosto do domu. I góra 22.50 jestem z powrotem. Golę się. Jem śniadanie i idę spać.
• – Jak się Pani nazywa?
  – Lewandowska.
  – Aha. Pani ma mięso, nie, pani Lewandowska? A ja mam cienką blachę! Może byśmy sobie zrobili parę sztuk konserw na zimę, co?

M

• – Masz tam jakiś dźwig na budowie?
  – Jeden mam.
  – To pchnij mi go tutaj na Ludną, na godzinkę, co?
  – Nie, no nie mogę, oczekujemy nieoczekiwanej kontroli, muszę robić.

O

• – Ożenię się z tobą.
  – Jak to, ożenisz się ze mną?
  – To oczywiste, że z tobą. Dziecko jest dziecko. Słuchaj, to jest przyszły obywatel!
  – Aha. No, ale przecież byliśmy u tego lekarza...
  – No, bo chciałem mieć pewność, że się nie mylisz, że rzeczywiście. No i rzeczywiście! Dziecko musi mieć matkę.
  – No przecież matkę ma...
  – Matkę i ojca. A ojciec jest tak samo ważny jak matka. Jak matka gdzieś wyjedzie, to nawet ważniejszy. Dlatego uważam, że powinienem się z tobą ożenić.
  – Ale przecież ty jesteś żonaty.
  – Żonaty, żonaty! Żona cię bardzo polubi.
  • Opis: rozmowa dyr. Krzakoskiego z Danusią, która jest z nim w ciąży

P

• – Pytanie dla zespołu z Zabrza: o jaki procent łóżek szpitalnych powiększyła się ilość miejsc w ostatnim okresie?
  – 7218 godzin.
  – No tak, ale to jest odpowiedź na trzecie pytanie, którego jeszcze nie czytałem.
  • Opis: podczas teleturnieju

R

• – Romek, mam dla ciebie pracę i od razu tu jestem. Kumpel jest dla mnie kumpel, lekko każdy nie ma. A powiem ci szczerze, mnie rozumiesz, mnie zdradza żona, takie jest życie.
  – Te, cwany gapa!
  – Co?
  – Nie bądź pan taki specjalista z miodem w uszach. Pan tu nie stał! Pan, pan! No co się gapisz, do ciebie mówię!
  – Ty, ty!
  – Co?
  – Stój cicho. Tego pana żona zdradza, a ty mordę wydzierasz, baranie!
  • Opis: w kolejce po meble

W

• – Widzisz synku, w noc świętojańską kwitnie kwiat paproci, który normalnie nie kwitnie, gdyż ma zarodniki. Gadają ludzkim głosem krowy, konie i świnie.
  – To chyba tylko w Wigilię.
  – W Wigilię? To te wierzące!
  • Opis: rozmowa ojca z małoletnim synem

Z

• – Zagraniczna! Znacie ten język?
  – Nie, tak tylko czytam.
  – A, no tak to można, zwłaszcza dla zabicia czasu.
  • Opis: dyr. Dudała do pracownicy przeglądającej angielskojęzyczną książkę