Cytaty:Saga o wiedźminie

Saga o wiedźminie – cytaty.

A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

• – A tak właściwie, co oznacza treść tego egzorcyzmu?
  – Idź i wychędoż się sam.
  • Opis: Wiedźmin dowiaduje się, jakie życzenie spełnił dżin
• A takiego! – odkrzyknął kapitan, demonstrując na łokciu, jakiego.
• A to, panie, w studnię napaskudzi, a to za dziewką goni, straszy, grozi, że dupczył będzie.
  • Opis: sołtys o diable
• – Ach, cieszę się, że się spotkaliśmy. Tu, w Novigradzie, stolicy świata, centrum i kolebce kultury. Tutaj człowiek światły może odetchnąć pełną piersią!
  – Przejdźmy może oddychać uliczkę dalej – zaproponował Geralt, patrząc na obdartusa, który kucnąwszy i wybałuszywszy oczy wypróżniał się w bocznym zaułku.
  • Opis: rozmowa Jaskra z Geraltem

C

• – Coën...
  – Aha?
  – Ciągle jestem za mało szybka...
  – Jesteś bardzo szybka.
  – Czy będę kiedyś tak szybka jak ty?
  – Wątpię.
  – Hm... No tak. A czy ty... Kto jest najlepszym szermierzem na świecie?
  – Nie mam pojęcia.
  – Nigdy nie znałeś takiego?
  – Znałem wieli, którzy się za takich uważali.
  – Ha! Kim byli? Jak się nazywali? Co potrafili?
  – Wolnego, wolnego dziewczyno. Nie znam odpowiedzi na te pytania. Czy to takie ważne?
  – Pewnie że ważne! Chciałabym wiedzieć... Kim tacy szermierze są. I gdzie tacy są.
  – Gdzie są, to ja wiem.
  – Ha! Więc gdzie?
  – Na cmentarzach.
  • Opis: dysputa Ciri z Coënem po lekcji fechtunku
• – Czy to prawda, że bazyliszka można zabić przy pomocy lustra?
  – Prawda, pod warunkiem, że trafisz go nim w łeb.
  • Opis: Wiedźmin rozwiewa wątpliwości rycerza Reynarta

D

• Doprawdy, znam takie, które ładniej odmawiają niż ona daje.
  • Opis: Jaskier o pewnej narzeczonej

F

• – Foremny zameczek – rzekł z podziwiem Cahir – niech mnie, w samej rzeczy foremny i cieszący oko zameczek.
  – Dobrze księżna mieszka – powiedział wampir – przyznać trzeba.
  – Wcale ładny, kurwa, domek – dodała Angouleme.
  • Opis: Cahir, Regis i Angouleme o zamku księżnej Anarietty

G

• Gówno i kapusta zawsze w parze idą. Jedno popędza drugie. Perpetuum mobile.
  • Postać: Percival Schuttenbach

K

• Każdy szermierz dupa, kiedy wrogów kupa.
• Khh... eee... khee... khuuuurwa...
  • Opis: Jaskier, ledwo żywy po ataku Dżina

M

• – Mężnego Eycka z Denesle można zabrać z pola, jest niezdolny do dalszej walki. Następny, proszę.
  – O, kurwa.
  • Postacie: złoty smok i Yarpen Zigrin
• – Milcz, pogański skrzacie! – huknął kapłan. (...) To wywar z kota, twierdzę!
  – Z kota! Niechybnie z kota! – zawrzaśli otaczający kapłana chłopi.
  – Dziewka miała kota! Czarnego kota! Wszyscy widzieli, że miała! Wszędzie za nią łaził! A gdzie on tera, ów kot? Nie ma go! Znaczy ugotowany!
  – Ugotowany! Ugotowany na dekokt!
  – Prawda! Czarownica ugotowała kota na dekota!
  – Nie trza innego dowodu! Do ognia z wiedźmą! A najprzód na męki! Niech wszystko wyzna!
  – Rrrrrrrwa mać!
  • Opis: kapłan, chłopi i Feldmarszałek Duda podczas sądu rzekomej czarownicy
• Mniejsze te kulki kręć Ciri, mniejsze. To dla czarodziejki, nie dla krowy.
• – My zaś uczynimy rekonesans. Jeśli będzie bezpiecznie, zawołam głosem krogulca.
  – Głosem krogulca? Przecie ty pojęcia nie masz o naśladowaniu ptasich głosów, Zoltan.
  – I o to chodzi. Gdy usłyszysz dziwny, niepodobny do niczego głos, to będę ją.

N

• Na pohybel skurwysynom!
  • Opis: Zoltan Chivay objaśnia znaczenie runów wyrytych na ostrzu swego miecza

P

• – Pozdrowienia od Dijkstry. Idziemy.
  – Nawzajem. Idźcie.
  • Postacie: redańscy szpiedzy i Jaskier

R

• Rrrr... rrrrrrrrrrwaaaaaa mać!
  • Postać: papuga Feldmarszałek Duda

T

• Tak się dać chlasnąć zwykłej strzydze. Coś ty ją chciał wychędożyć?
  • Opis: matka Nenneke karci Geralta

Z

• – Zaczekaj. Najpierw chcę ci coś powiedzieć. Zdradzić pewną tajemnicę.
  – A cóż ty mi możesz powiedzieć? Co czego ja nie wiem możesz mi zdradzić? Jakąż to prawdę możesz mi objawić?
  – Taką, że nie zmieścisz się pod mostkiem.