Dziecko

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 20:47, 2 cze 2009 autorstwa Hani.md (dyskusja • edycje) (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Cerber. Autor wycofanej wersji to 213.107.23.27.)
Dziecko zaadaptowane do gier komputerowych
Plik:Hitlerbaby.jpg
Nazi - dziecko
Grozisz mi?

Dzieci to zło wcielone.

Sigmund „Wiemcomyślisz” Freud o dzieciach

Małe dzieci nie dają spać. Duże nie dają żyć.

Stare przysłowie ciemnogrodzkie

Wszystkie dzieci nasze są.

Kidnapper o dzieciach

Kochajmy wszystkie dzieci, bo nie wiadomo, które są nasze.

Autor nieznany

Dzieńdobry dzieci, śmieci.

Karol Strasburger o dzieciach

Dziecko – pierwsze stadium rozwoju Homo sapiens, małe, płaczące i nie do zniesienia. W większej grupie krzyczą, drapią, skamlą i sikają; wówczas trzeba użyć siły, a wtedy następuje kulminacja ryków i krzyków. Jeden z najbardziej niechcianych produktów ubocznych. Sprzedawane na Allegro przez desperatów, kupowane na Allegro przez masochistów - przyszłych desperatów. Po kilkunastu latach życia dziecka, może ono wytworzyć kolejne dziecko i stać się desperatem.

Dzieci biorą się zwykle ze związku matki i bociana, tudzież z kapusty. Wierzą w św. Mikołaja i nie lubią szpinaku. O seksie wiedzą często więcej niż dorośli.

Właściwości fizyczne

Noncytaty
Zobacz cytaty:

Załóżmy że

co pociąga wiele ważnych w różnych dziecinach technologii i nauki implikacji, m.in.

Przy kolejnym założeniu, że dziecko jest wartością dodatnią możemy stwierdzić co następuje:
(Osoby twierdzące, że dzieci nie mają wartości dodatniej ten punkt pomijają.)

Co daje prosty wzór na tworzenie dzieci.

Jeśli dodamy do tego równanie

Po podstawieniu i przekształceniu otrzymujemy


Dzięki czemu otrzymujemy wzór na tani sposób otrzymywania środków odurzających.

Wiek

  • 1 rok – dziecko umie tylko płakać, co utrudnia komunikację.
  • 2 lata – dziecko umie też domagać się różnych rzeczy, do tego potrafi chodzić. Wychowywanie staje się jeszcze trudniejsze.
  • 3 lata – potrafi wleźć niemal wszędzie. Wychowywanie jest horrorem.
  • 4 lata – dziecko słucha poleceń. Da się przeżyć.
  • 5 lat – dziecko zaczyna zadawać trudne pytania, np. skąd się wzięło (i nie wierzy, że z kapusty albo od bociana). Gdy mu odpowiemy na poprzednie pytanie, pyta, co to seks.
  • 6 lat – dziecko idzie do przedszkola. Ono i osoba wychowująca dostają kręćka.
  • 7 lat – dziecko idzie do szkoły. Ono i osoba wychowująca dostają jeszcze większego kręćka.
  • 8 latpierwsza komunia. Siąść i płakać.
  • 9 lat – dziecko nadal zadaje trudne pytania.
  • 10 lat – czwarta klasa. Trzy razy więcej książek, trzy razy większy wydatek.
  • 11 lat – dziecko odkrywa istnienie telefonu. Rachunki wzrastają 3-krotnie.
  • 12 lat – odkrycie środków komunikacji miejskiej oraz używek. Tłumaczymy dziecku skrupulatnie wszystko co dotyczy środków antykoncepcyjnych, żeby sobie z czasem przyswoiło i w wieku 15 lat nie oświadczyło, że jest w ciąży. Szczególnie, jeśli jest płci męskiej.
  • 13 lat – gimnazjum. Jeszcze więcej książek, jeszcze większy wydatek.
  • 14 lat – po powrocie do domu trzeba sprzątać po imprezie.
  • 15 lat – spraszanie do domu płci przeciwnej, albo nawet tej samej. Czasem także oświadcza, że jest w ciąży.
  • 16 lat – wypady na całonocne imprezy, trochę spokoju.
  • 17 lat – syn pokonuje już ojca na rękę (utrata najlepszego argumentu), córka odkrywa fascynujące właściwości tabletek antykoncepcyjnych odchudzających.
  • 18 lat – dziecko jest już duże i powinno poradzić sobie w życiu samo. Jeśli sobie nie radzi, to po prostu jest głupie.

Zobacz też

NonNews
Zobacz w NonNews temat:

Szablon:Stubbio