Elżbieta I Tudor

Szablon:Tcórka słynnej Anny Boleyn, protestantka, wieczna dziewica, stara panna z wyboru, w późniejszych czasach królowa Anglii. Po koronacji Elżbieta została najbardziej pożądaną kobietą w Europie, nawet po czterdziestce. Mimo to nie skorzystała z licznych propozycji małżeństwa i zrzucenia z siebie ciężaru władzy.

Dzieciństwo i młodość

Elżbieta urodziła się wśród przepychu, bogactwa i położnych. Te ostatnie ze smutkiem stwierdziły, że to nie wyczekiwany przez wszystkich następca tronu. Henryk zdecydował się odesłać dziewczynkę do Hatfield zaraz po chrzcie. Dziecko płakało, nie było chłopcem, a w dodatku jego obecność tuż za ścianą nie pozwalała na odbywające się tam orgie. Życie Elżbiety na nowym dworze nie należało do najciekawszych, od czasu do czasu matka wysyłała księżniczce jakiś szal, następnego dnia służące kłóciły się o kolor sukni dziewczynki, a jeszcze innego ktoś popełniał samobójstwo, czy tam morderstwo. Na dwór przysłano Marię, żeby zajmowała się przyrodnią siostrą i służyła niemowlęciu jako dwórka. W 1536 Anna Boleyn została oskarżona o kazirodztwo, cudzołóstwo i wiele innych trudnych słów. Potem jej mąż podpisał wyrok śmierci, a Elżbietę uznał za bękarta. Żona bardzo dawała się Henrykowi we znaki, miała huśtawki nastrojów, utrudniała spotykanie się z kochankami, a niczemu niewinny król zakochał się w Joannie Seymour.

Henryk zmieniał swoje wybranki co jakiś czas. Jedne wysyłał na szafot, z drugimi brał rozwód, a jeszcze inne umierały samoistnie. Mimo owrzodzonej nogi, masy Amerykanina i skłonności do orgii, cieszył się całkiem niezłym powodzeniem. Słysząc o ścięciu kolejnej wielkiej miłości ojca, Elżbieta stwierdziła, że wyjście za mąż nie ma sensu i lepiej już posiadać utrzymanków.

W 1544 Henryk VII uznał, że jego córki mogą jednak dziedziczyć, ale po Edwardzie. Zmienił testament, aby pokazać wszystkim swoją dobroć i wspaniałomyślność. Trzy lata później zmarł, prawdopodobnie przez brzydką chorobę, której nabawił się od jednej ze swoich dam. Elżbieta zamieszkała z wdową po nim, Katarzyną Parr. I jej nowym mężem, Tomaszem Seymourem. Codziennie rano odwiedzał on księżniczkę, żeby spytać jak się czuje, a czasem poprawić jej humor. Dziewczyna broniła się, więc razem z mężem do sypialni przychodziła macocha. Przytrzymywała Elżbietę, a Tomasz rozcinał suknię. Wkrótce jednak odesłała dziewczynę do domu Antoniego Denny. Oficjalnym powodem była ciąża Katarzyny. Po śmierci królowej-wdowy Seymour nie nosił żałoby, bo był zbyt zafascynowany Elżbietą, a właściwie jej majątkiem. Naraził się królowi Edwardowi, w efekcie czego został ścięty. Morał z tego taki: nie zawsze odmowa kobiety musi oznaczać, że jest ona masochistką.

Spiski, powstania i takie tam

10 lipca 1547 w wyniku intrygi koronowano Joannę Grey. Stało się tak, bo ludzie najzwyczajniej w świecie nie chcieli, żeby królową była samotna kobieta po przejściach, ani młoda dziewczyna z traumą. Po długich dziewięciu dniach panowania, Joanna została obalona i ścięta przez Marię, kochaną kuzynkę. Chcąc, czy nie chcąc – z naciskiem na nie – szlachta musiała zaakceptować katoliczkę jako królową.