Felicjan Andrzejczak: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 14 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{cytat|Wiele lat później podchodzi do mnie jakaś dziewczyna i mówi, że dzięki tej piosence się urodziła.|'''Felicjan Andrzejczak''' o [[Jolka, Jolka pamiętasz...|swoim evergreenie]]}} |
|||
syf |
|||
{{cytat|Tyle razy chciałem dobrze – wychodziło tak jak zawsze.|'''Felicjan Andrzejczak''' o swojej karierze muzycznej}} |
|||
'''Felicjan Andrzejczak''' (ur. [[16 maja]] [[1948]] w [[Świebodzin]]ie) – polski wokalista. |
|||
Prawie jak [[Rod Stewart]], artysta jednego przeboju: ''[[Jolka, Jolka pamiętasz...|Jolki, Jolki]]''. Po dwudziestu latach Felicjan zmienił dwa dźwięki w refrenie, aby odświeżyć stary przebój. Jego trzej fani z rozrzewnieniem wspominają moment, kiedy wyszedł na scenę po [[Krzysztof Cugowski|Cugowskim]] i musiał stanąć na palcach i zadrzeć głowę, bo statyw mikrofonowy nie chciał się skrócić. Ten jeden raz nogi nie miały jak się pod nim ugiąć. W [[Budka Suflera|Budce Suflera]] wszystko wychodziło mu tak jak ''Jolka'', więc strzelił focha, odstawił autobus Arabów do zajezdni i wrócił do śpiewania jazzu dla robotników. Na scenę wróci, gdy zobaczy na nocnym niebie [[Kometa|kometę]]. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Budka Suflera]] |
|||
* ''[[Jolka, Jolka pamiętasz...]]'' |
|||
* [[Krzysztof Cugowski]] |
|||
* [[Romuald Czystaw]] |
|||
* [[Tomasz Zeliszewski]] |
|||
{{stub|biog}} |
|||
{{stub|muz}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Andrzejczak, Felicjan}} |
|||
[[Kategoria:Polscy wokaliści]] |
|||
[[Kategoria:Budka Suflera]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 16:18, 11 kwi 2020
Wiele lat później podchodzi do mnie jakaś dziewczyna i mówi, że dzięki tej piosence się urodziła.
- Felicjan Andrzejczak o swoim evergreenie
Tyle razy chciałem dobrze – wychodziło tak jak zawsze.
- Felicjan Andrzejczak o swojej karierze muzycznej
Felicjan Andrzejczak (ur. 16 maja 1948 w Świebodzinie) – polski wokalista.
Prawie jak Rod Stewart, artysta jednego przeboju: Jolki, Jolki. Po dwudziestu latach Felicjan zmienił dwa dźwięki w refrenie, aby odświeżyć stary przebój. Jego trzej fani z rozrzewnieniem wspominają moment, kiedy wyszedł na scenę po Cugowskim i musiał stanąć na palcach i zadrzeć głowę, bo statyw mikrofonowy nie chciał się skrócić. Ten jeden raz nogi nie miały jak się pod nim ugiąć. W Budce Suflera wszystko wychodziło mu tak jak Jolka, więc strzelił focha, odstawił autobus Arabów do zajezdni i wrócił do śpiewania jazzu dla robotników. Na scenę wróci, gdy zobaczy na nocnym niebie kometę.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli widziałeś tę osobę na ulicy – rozbuduj go.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.
