Kapeć: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono poprzednią wersję, jej autor to Szaszlyk. Autor wycofanej wersji to 31.128.13.165.) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:kapcie.jpg|right|thumb|200px|Typowy babcine papucie, ostatnio znów wracają na wybiegi]] |
[[Plik:kapcie.jpg|right|thumb|200px|Typowy babcine papucie, ostatnio znów wracają na wybiegi]] |
||
{{t|Kapeć|[[Master of Puppets|papuć]]}}przedmiot praktycznie, niepraktyczny, miotający się między nogami. Pochodzi z rodziny kac-but. Jego poprzednikiem był papuć, słowo jeszcze używane przez ludzi starszych (25-100 lat), ale także dzieci (0-20 lat). Używany głównie na [[stopa]]ch, ale też na uszach jako nauszniki. Chronią nogi, no i głowę przed utratą zimna w ciepłych mieszkaniach, oraz przed małymi [[karaluch]]ami (bo z większymi nie dają rady), przed stycznością z dywanem, wykładziną bądź panelami. Najbardziej ten przedmiot upodobały sobie: babcie, [[teściowa|teściowe]], mamuśki, [[kot]]y i [[Pies domowy|psy]] (gł. do gryzienia i drapania). Jak podaje najnowszy słownik języka polskiego pana Mietka ze starej Wsi jest to rodzaj niepraktycznego obuwia zrobiony z filcu, bądź innego [[materiał]]u, z którego wyrabiane są gumiaki. Zdarzają się też skórzane, ale to bardzo rzadki produkt na rynku, niepopularny ze względu na zbyt dużą ilość praktycznych zastosowań materiału, jakim jest skóra. |
{{t|Kapeć|[[Master of Puppets|papuć]]}}przedmiot praktycznie, niepraktyczny, miotający się między nogami. Pochodzi z rodziny kac-but. Jego poprzednikiem był papuć, słowo jeszcze używane przez ludzi starszych (25-100 lat), ale także dzieci (0-20 lat). Używany głównie na [[stopa]]ch, ale też na uszach jako nauszniki. Chronią nogi, no i głowę przed utratą zimna w ciepłych mieszkaniach, oraz przed małymi [[karaluch]]ami (bo z większymi nie dają rady), przed stycznością z dywanem, wykładziną bądź panelami. Najbardziej ten przedmiot upodobały sobie: babcie, [[teściowa|teściowe]], mamuśki, [[kot]]y i [[Pies domowy|psy]] (gł. do gryzienia i drapania). Jak podaje najnowszy słownik języka polskiego pana Mietka ze starej Wsi jest to rodzaj niepraktycznego obuwia zrobiony z filcu, bądź innego [[materiał]]u, z którego wyrabiane są gumiaki. Zdarzają się też skórzane, ale to bardzo rzadki produkt na rynku, niepopularny ze względu na zbyt dużą ilość praktycznych zastosowań materiału, jakim jest skóra. |
||
Kapcie to inaczej laczki , np. takie które nosił i nosi pan Ferdynand Kiepski |
|||
== Kapciowe przysłowia == |
== Kapciowe przysłowia == |
||
Wersja z 13:50, 24 kwi 2013
Szablon:Tprzedmiot praktycznie, niepraktyczny, miotający się między nogami. Pochodzi z rodziny kac-but. Jego poprzednikiem był papuć, słowo jeszcze używane przez ludzi starszych (25-100 lat), ale także dzieci (0-20 lat). Używany głównie na stopach, ale też na uszach jako nauszniki. Chronią nogi, no i głowę przed utratą zimna w ciepłych mieszkaniach, oraz przed małymi karaluchami (bo z większymi nie dają rady), przed stycznością z dywanem, wykładziną bądź panelami. Najbardziej ten przedmiot upodobały sobie: babcie, teściowe, mamuśki, koty i psy (gł. do gryzienia i drapania). Jak podaje najnowszy słownik języka polskiego pana Mietka ze starej Wsi jest to rodzaj niepraktycznego obuwia zrobiony z filcu, bądź innego materiału, z którego wyrabiane są gumiaki. Zdarzają się też skórzane, ale to bardzo rzadki produkt na rynku, niepopularny ze względu na zbyt dużą ilość praktycznych zastosowań materiału, jakim jest skóra.
Kapciowe przysłowia
- Jak kapeć mały to i głowa nie duża.
- Nie taki papuć straszny jak go malują.
- Jak kapeć duży, to w głowie nic nie ma.
- O kimś mało inteligentnym: Tobie chyba w mózgu chomiki kapciami się bawią.
- Gdzie papuci sześć tam ciepło jest.
- Jeśli dbasz o nogi, kapcie nałóż mój drogi!
- Wchodzić (włazić) w czyjeś życie z kapciami.
- Głupi jak papuć.
- Grunt pali się {komuś} pod kapciami.
- Kiwać palcem w kapciu.
To jest tylko zalążek artykułu o jakimś przedmiocie. Jeśli nie boisz się tego dotknąć – rozbuduj go (artykuł, nie przedmiot).
