Kapeć

Plik:Kapcie.jpg

Typowy babcine papucie, ostatnio znów wracają na wybiegi

Szablon:Tprzedmiot praktycznie, niepraktyczny, miotający się między nogami. Pochodzi z rodziny kac-but. Jego poprzednikiem był papuć, słowo jeszcze używane przez ludzi starszych (25-100 lat), ale także dzieci (0-20 lat). Używany głównie na stopach, ale też na uszach jako nauszniki. Chronią nogi, no i głowę przed utratą zimna w ciepłych mieszkaniach, oraz przed małymi karaluchami (bo z większymi nie dają rady), przed stycznością z dywanem, wykładziną bądź panelami. Najbardziej ten przedmiot upodobały sobie: babcie, teściowe, mamuśki, koty i psy (gł. do gryzienia i drapania). Jak podaje najnowszy słownik języka polskiego pana Mietka ze starej Wsi jest to rodzaj niepraktycznego obuwia zrobiony z filcu, bądź innego materiału, z którego wyrabiane są gumiaki. Zdarzają się też skórzane, ale to bardzo rzadki produkt na rynku, niepopularny ze względu na zbyt dużą ilość praktycznych zastosowań materiału, jakim jest skóra.

Kapciowe przysłowia

1. Jak kapeć mały to i głowa nie duża.
2. Nie taki papuć straszny jak go malują.
3. Jak kapeć duży, to w głowie nic nie ma.
4. O kimś mało inteligentnym: Tobie chyba w mózgu chomiki kapciami się bawią.
5. Gdzie papuci sześć tam ciepło jest.
6. Jeśli dbasz o nogi, kapcie nałóż mój drogi!
7. Wchodzić (włazić) w czyjeś życie z kapciami.
8. Głupi jak papuć.
9. Grunt pali się {komuś} pod kapciami.
10. Kiwać palcem w kapciu.
11. Jak pan coś powie to kapcie wirują.
12. Zejście z komputera to kapciem w Eldera.
13. Sypio sie bomby i latajo kapcie
14. Z pustego i Władzia kapci nie uszyje.
15. Lepszy papuć w garści niż adidasy w sklepie.
16. Być jak trzeci kapeć u nogi.
17. Gdzie Maszka bije, tam kapeć gnije.
18. Z kapciem na roszu, jak sejem na myjni

Zastosowania

• Rzucanie w Andrzeja.
• Miażdżenie insektów.
• Wymierzanie kar cielesnych.
• Polerowanie sejczenta.
• Walczenie z bratem.
• Środek usypiający.

To jest tylko zalążek artykułu o jakimś przedmiocie. Jeśli nie boisz się tego dotknąć – rozbuduj go (artykuł, nie przedmiot).