Lektura: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(+) |
M (Półpauzy, półpauzy, nie pauzy!) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Lektura''' ([[łacina|łac]]. ''lecturus'' |
'''Lektura''' ([[łacina|łac]]. ''lecturus'' – "do przeczytania") – [[książka]], której przeczytanie warunkuje zdanie do następnej klasy, a w konsekwencji zdanie [[matura|matury]]. O tym, co ma być lekturą, decyduje ministerstwo edukacji. W efekcie lista lektur zmienia się przy każdej zmianie [[rząd]]u i zależy od tego co czyta i co lubi konkretny [[minister]]. |
||
Lektura ma ukazać uczniowi nie tylko piękno języka polskiego |
Lektura ma ukazać uczniowi nie tylko piękno języka polskiego – co w przypadku książek starych jest dość ryzykowne, ale również pokazać wartości, niezbędne młodemu człowiekowi w życiu. Polskie lektury [[lans]]ują zatem następujące wartości: |
||
* '''niedbalstwo i bumelanctwo''' |
* '''niedbalstwo i bumelanctwo''' – ''Latarnik'' Sienkiewicza |
||
* '''tendencje samobójcze''' i '''[[emo]]''' |
* '''tendencje samobójcze''' i '''[[emo]]''' – ''Cierpienia młodego Wertera'' Goethego |
||
* '''awanturnictwo, nieodpowiedzialność i brak kultury''' |
* '''awanturnictwo, nieodpowiedzialność i brak kultury''' – ''Potop'' Henryka Sienkiewicza |
||
* '''puszczalstwo''' |
* '''puszczalstwo''' – ''Chłopi'' W. S. Reymonta |
||
* '''niezrównoważenie psychiczne''' |
* '''niezrównoważenie psychiczne''' – ''Dziady'' A. Mickiewicza, ''Kordian'' J. Słowackiego |
||
* '''pogardę dla cudzych uczuć''' |
* '''pogardę dla cudzych uczuć''' – ''Ludzie bezdomni'' S. Żeromskiego |
||
* '''hochsztaplerkę i lawirowanie''' |
* '''hochsztaplerkę i lawirowanie''' – ''Lalka'' B. Prusa |
||
* '''wygodne życie bez pracy''' |
* '''wygodne życie bez pracy''' – większość z powyższych |
||
[[Kategoria:Literatura]] |
[[Kategoria:Literatura]] |
||
Wersja z 07:57, 4 lis 2008
Lektura (łac. lecturus – "do przeczytania") – książka, której przeczytanie warunkuje zdanie do następnej klasy, a w konsekwencji zdanie matury. O tym, co ma być lekturą, decyduje ministerstwo edukacji. W efekcie lista lektur zmienia się przy każdej zmianie rządu i zależy od tego co czyta i co lubi konkretny minister.
Lektura ma ukazać uczniowi nie tylko piękno języka polskiego – co w przypadku książek starych jest dość ryzykowne, ale również pokazać wartości, niezbędne młodemu człowiekowi w życiu. Polskie lektury lansują zatem następujące wartości:
- niedbalstwo i bumelanctwo – Latarnik Sienkiewicza
- tendencje samobójcze i emo – Cierpienia młodego Wertera Goethego
- awanturnictwo, nieodpowiedzialność i brak kultury – Potop Henryka Sienkiewicza
- puszczalstwo – Chłopi W. S. Reymonta
- niezrównoważenie psychiczne – Dziady A. Mickiewicza, Kordian J. Słowackiego
- pogardę dla cudzych uczuć – Ludzie bezdomni S. Żeromskiego
- hochsztaplerkę i lawirowanie – Lalka B. Prusa
- wygodne życie bez pracy – większość z powyższych
