Ludwik Dorn: Różnice pomiędzy wersjami
(Na razie tyle) Znacznik: edytor źródłowy |
M (dr) Znacznik: edytor źródłowy |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | '''Ludwik Dorn''' (ur. [[5 czerwca]] [[1954]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. politycznie [[21 października]] [[2007]], zmartwychwstały politycznie [[2 września]] [[2015]] w [[Platforma Obywatelska|Platformie]]) – polski polityk, tułacz, wędrowca, włóczykij, przybłęda, trzeci bliźniak. Hit politycznego sezonu transferowego 2015. Honorowy dawca świeżej krwi do transfuzji politycznych. Znany filantrop, apologeta akcji „nie zabieraj organów do nieba”. Zasłużony w walce z nowotworami politycznymi dawca szpiku kostnego. Polityk o największej liczbie transferów i zmartwychwstań w historii świata. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | '''Ludwik Dorn''' (ur. [[5 czerwca]] [[1954]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. politycznie [[21 października]] [[2007]], zmartwychwstały politycznie [[2 września]] [[2015]] w [[Platforma Obywatelska|Platformie]]) – polski polityk, tułacz, wędrowca, włóczykij, przybłęda, trzeci bliźniak. Hit politycznego sezonu transferowego 2015. Honorowy dawca świeżej krwi do transfuzji politycznych. Znany filantrop, apologeta akcji „nie zabieraj organów do nieba”. Zasłużony w walce z nowotworami politycznymi dawca szpiku kostnego. Polityk |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Ludwik Dorn jest politykiem dostosowującym swoje poglądy do wyników sondaży. Wcześniej takim nie był, jest więc osobą wyjątkowo zmienną w swojej zmienności. Początkowo mianowany został na Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji gdzie zabłysnął pomysłem zwerbowania lekarzy w kamasze. Wprowadził do Sejmu swojego słynnego psa Sabę i oczekiwał |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Ludwik Dorn jest politykiem dostosowującym swoje poglądy do wyników sondaży. Wcześniej takim nie był, jest więc osobą wyjątkowo zmienną w swojej zmienności. Początkowo mianowany został na Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, gdzie zabłysnął pomysłem zwerbowania lekarzy w kamasze. Wprowadził do Sejmu swojego słynnego psa Sabę i oczekiwał oddawania mu czci; pies jednak był głodny i skonsumował sejmową wykładzinę. Potem, wskutek wewnętrznego konfliktu [[Jarosław Kaczyński|Jarek]] wykopał go ze stanowiska, skazując na polityczną niedolę. Po długotrwałych błaganiach i wyprawieniu się przed oblicze Prezesa we włosiennicy, ten postanowił ulitować się nad nędznikiem, przyjąć go z powrotem do PiS i obdarować stanowiskiem [[Marszałek Sejmu|Marszałka Sejmu]]. Niewdzięczny Ludwik zbuntował się jednak po raz drugi i podejmując heroiczne próby stworzenia nowych partii politycznych ponownie popadł w polityczny niebyt. Po wielu latach politycznej tułaczki postawił na starą, sprawdzoną metodę i zaciągnął się do PO. |
||
[[Kategoria:Polscy politycy]] |
[[Kategoria:Polscy politycy]] |
||
Wersja z 19:04, 20 wrz 2015
Ludwik Dorn (ur. 5 czerwca 1954 w Warszawie, zm. politycznie 21 października 2007, zmartwychwstały politycznie 2 września 2015 w Platformie) – polski polityk, tułacz, wędrowca, włóczykij, przybłęda, trzeci bliźniak. Hit politycznego sezonu transferowego 2015. Honorowy dawca świeżej krwi do transfuzji politycznych. Znany filantrop, apologeta akcji „nie zabieraj organów do nieba”. Zasłużony w walce z nowotworami politycznymi dawca szpiku kostnego. Polityk o największej liczbie transferów i zmartwychwstań w historii świata.
Kariera polityczna
Ludwik Dorn jest politykiem dostosowującym swoje poglądy do wyników sondaży. Wcześniej takim nie był, jest więc osobą wyjątkowo zmienną w swojej zmienności. Początkowo mianowany został na Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, gdzie zabłysnął pomysłem zwerbowania lekarzy w kamasze. Wprowadził do Sejmu swojego słynnego psa Sabę i oczekiwał oddawania mu czci; pies jednak był głodny i skonsumował sejmową wykładzinę. Potem, wskutek wewnętrznego konfliktu Jarek wykopał go ze stanowiska, skazując na polityczną niedolę. Po długotrwałych błaganiach i wyprawieniu się przed oblicze Prezesa we włosiennicy, ten postanowił ulitować się nad nędznikiem, przyjąć go z powrotem do PiS i obdarować stanowiskiem Marszałka Sejmu. Niewdzięczny Ludwik zbuntował się jednak po raz drugi i podejmując heroiczne próby stworzenia nowych partii politycznych ponownie popadł w polityczny niebyt. Po wielu latach politycznej tułaczki postawił na starą, sprawdzoną metodę i zaciągnął się do PO.
